Metriaclima lombardoi (Burgess, 1977)
|
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Afryka – jezioro Malawi
Wielkość:
samce osiągają długość 12 cm, a samice 9 cm
Synonimy:
* Metriaclima lombardoi (Burgess, 1977)
* Pseudotropheus lombardoi Burgess, 1977
Cechy charakterystyczne:
Wszyskie młode pyszczaki lombardzkie mają delikatny błękitny kolor, co wygląda bardzo efektownie. Samice mają to samo ubarwienie, dodatkowo z wyrażniejszymi niż młode pionowymi ciemnoniebieskimi pasami. Samce wybarwiają się, gdy mają około 5 – 7 cm i z niebieskich stają się cytrynowożółte.
Wymaga przewagi pokarmów roślinnych, lubi pokarm suchy, glony, sałatę, szpinak; wymagana jest urozmaicona dieta, zawierająca spory udział spiruliny, co zapobiegnie chorobie układu pokarmowego bloat ; można też dawać pokarm żywy dobrej jakości np. larwy wodzienia; nie karmić rurecznikami
Warunki hodowlane:
Pyszczaki lombardzkie nie należą do spokojnych ryb i jeśli nie zapewni się odpowiednich warunków to mogą one wprowadzić w zbiorniku sporo zamieszania. Zbiornik duży powyżej 200 l, możliwie jak najdłuższy.
Temperatura: 24 – 26°C, pH: 7,7 – 8,8, twardość: 10 – 20°n;
Rozmnażanie:
Rozmnażają się dość łatwo; po tarle samica bierze ikrę do pyska i inkubuje przez okres około 21 dni, po czym rybki samodzielnie opuszczają schronienie ,a w razie niebezpieczeństwa powracają; samica opiekuje się młodymi przez pewien czas
Artykuły z czasopisma AKWARIUM: 3/84,