Jerzy Kosmala
Szczupieńczyk pręgowany – Aplocheilus lineatus (Cuv. et Val.)
Ojczyzną tej pięknej i interesującej ryby są południowe Indie i Cejlon. Zamieszkuje ona płytkie i silnie nasłonecznione wody, porosłe bujną roślinnością. Temperatura, odczyn i twardość tych wód ulegają dużym wahaniom w zależności od pory roku. Ryby te przebywają głównie w warstwie przypowierzchniowej i odżywiają się pokarmem naniesionym, przez wiatr /owady/ oraz larwami owadów wodnych, drobnymi skorupiakami, a także młodymi rybkami.
Szczupieńczyk pręgowany należy niewątpliwie do najpiękniejszych ryb hodowanych, w akwariach. Samczyk jest intensywniej ubarwiony i bardziej smukły niż samica. Ciało jego ma kształt cygara, barwę oliwkowo-zieloną, z przewagą łusek o zielono-złotym połysku. Płetwy natomiast mają barwę czerwoną. Samica ma barwę oliwkowo-szarą z 6-8 czarnymi, poprzecznymi pręgami, a płetwy bezbarwne.
Hodowla szczupieńczyków pręgowanych nie jest specjalnie trudną, jeżeli zapewni się im dość urozmaicony pokarm.
Do rozmnażania tej ryby używamy akwarium o pojemności 25 do 60 litrów, które napełniamy odstała wodą wodociągową o temperaturze 23 – 25°C. Dno pokrywamy mieszaniną piasku i żwiru o ziarnach 25 mm. Dwie trzecie powierzchni dna pokrywamy roślinami wodnymi /Limnophila, Myriophyllum, Elodea, Cabomba/ sadząc je kępkami w odstępach 8-10 cm tak, aby końcami nie sięgały powierzchni wody, którą pokrywamy w 75 % roślinami pływającymi /paprotka i wgłębka/. Równomierną temperaturę wody i dobre jej natlenienie zabezpiecza przewietrzacz. Tak przygotowane akwarium należy zdezynfekować przy pomocy środków chemicznych lub kwarcówki.
Następnie umieszczamy w akwarium jedną lub dwie pary tarlaków i podwyższamy temperaturę do 26-27°C. Tarło rozpoczyna się zazwyczaj już następnego dnia. Samica przylepia poszczególne ziarna ikry do dolnych części roślin, a samiec natychmiast je zapładnia. Okres tarła trwa około 14 dni. Rozwój ikry trwa w zależności od temperatury 10-14 dni, po czym wylęgają się młode rybki, które natychmiast po wylęgu potrafią samodzielnie pływać. Po upływie dwóch, dni, kiedy wyczerpie się zapas żółtka, młode przyjmują pierwszy pokarm. Podajemy im wtedy bosminię albo sproszkowane jajko. Se względu na długi okres tarła występuje duże zróżnicowanie wielkości narybku, co stwarza konieczność jego segregacji w celu zapobieżenia kanibalizmowi.
Wydajność jednej pary tarlaków waha się w granicach 60 – 100 sztuk. Narybek rośnie bardzo szybko i po 3-4 miesiącach osiąga długość 4-5 cm.
Na zakończenie podajemy jeszcze kilka praktycznych, uwag, które ułatwią miłośnikom hodowlę tej pięknej ryby.
1. Należy bezwzględnie podawać jak najbardziej urozmaicony pokarm, gdyż w przeciwnym razie ryby tracą apetyt, ulegają ogólnemu osłabieniu co kończy się często śmiercią. Szczupieńczyki pręgowane chętnie zjadają duże rozwielitki, larwy komarów, młode gupiki, rureczniki, wazonkowce, muszki owocowe /Drosophila/. Nie przyjmują natomiast pokarmów suchych i preparowanych, takich jak suszone rozwielitki, mięso, Wawil itp.
2. Koniecznie należy kontrolować odczyn wody w akwarium. Najodpowiedniejszy zakres pH wynosi 6,7 – 7,0. Nie wolno dopuścić do tego, aby woda w akwarium miała odczyn alkaliczny /zasadowy/, gdyż ryby zapadają wtedy na tzw. alkalozę, której objawem jest zniszczenie płetw i ogólne osłabienie. Pożądane zakwaszenie wody uzyskujemy przez dodanie 0,1 n roztworu kwasu ortofosforowego lub ekstraktu z szyszek olchy /1 szyszka na 6-8 litrów wody/.
3. Akwarium powinno być słabo oświetlone. Uważana powszechnie za optymalną dawka 2 W /dcm² jest zbyt duża i wywołuje u ryb utratę barw, wzmożoną płochliwość i chęć do wyskakiwania z akwarium.
4. Do dezynfekcji wody nie należy stosować trypaflawiny, gdyż hamuje ona rozwój ikry. Dobre rezultaty osiąga się przy zastosowaniu błękitu metylenowego w stężeniu 0,01 g na 20 litrów wody /0,5 mg/l /.
Aploheilus lineatus – Szczupieńczyk pręgowany /w górze samica/
Szczupieńczyk pręgowany – samiec Foto B.Teichfischer
|