Konia dikume Trewavas, 1972 Rząd >> Rodzina: Występowanie: Wielkość: Synonimy: Cechy charakterystyczne: Kolor ciała jest srebrzysty, płetwy są jasnożółte, pysk jest ciemny. Po zamocowaniu między płetwą grzbietową a górną linią boczną, pojawiają się 2-5 ciemnych plam i rozmyty ciemny pasek wzdłuż środka bocznego. Konia dikume spędza większość swojego czasu na głębokości 20 m lub więcej. Po wyjęciu na powierzchnię świeżo złapane okazy pokryte są cienką warstewką jasnoczerwonej krwi, skrzela są głęboko czerwone, z bąbelkami gazu wplecionymi we włókna, a spuchnięte naczynia włosowate wypełniają pokrywę skrzeli krwią. Jest endemiczna dla małego jeziora Barombi-Mbu (inne nazwy Kumba, jezioro słoni), położone w kraterze wygasłego wulkanu w zachodnim Kamerunie około 35 mil na północny wschód od Kamerunu w pobliżu miasta Kumba. Ma okrągły kształt, średnicę 2,5 km, powierzchnię mniejszą niż 5 km 2 i maksymalną głębokość 111 m. W marcu – kwietniu temperatura wody na powierzchni wynosi 29-30 stopni Celsjusza. Jezioro jest domem dla 17 gatunków ryb, z których 12, w tym 11 gatunków pielegnic – endemicznych, zawartych w Czerwonej Księdze IUCN. Gatunki te nie mają bliskich krewnych w innych zbiornikach w Afryce i najwyraźniej pochodzą z samego jeziora od 2 do 4 gatunków przodków w oparciu o rozbieżność środowiskową. Podstawami ich włączenia do Czerwonej Księgi był ich endemizm i wrażliwość subtelnie zrównoważonej wspólnoty tego jeziora, równowadze, w której można łatwo zakłócić zwiększony ładunek antropogeniczny, zanieczyszczenie lub wprowadzenie innych gatunków ryb. Obecnie jezioro jest skutecznie strzeżone przez rybaków małej wioski położonej nad brzegiem jeziora. Broniąc swojego wyłącznego prawa do łowienia ryb w jeziorze, zazdrośnie zapewniają, że nie robią tego osoby z zewnątrz. Warunki hodowlane: Rozmnażanie: Nie ma informacji o reprodukcji. |
|||