Pethia erythromycter (Kullander, 2008)
Rząd >> Rodzina:
(Cypriniformes) – Karpiokształtne >> (Cyprynidae) – Karpiowate
Synonimy:
* Puntius erythromycter Kullander, 2008
Występowanie:
Asia: Birma większości w mniejszych zbiornikach wodnych w pobliżu Myitkyina oraz w Lake Indawgyi.
Wielkość:
3,3 cm
Cechy charakterystyczne:
Może być utrzymywana w akwarium z innymi rybami ale obsadę trzeba dobierać ostrożnie. Może podgryzać płetwy innym rybom na przykład welonowym. Bardzo dobrze,się czują obok innych małych, odpornych gatunków ryb karpiowatych takich jak aktywne bocje.
Samce są agresywne w stosunku do siebie i mają tendencję do ciągłego przeganiania się w ciągu dnia, zwłaszcza gdy utrzymywane są w małych ilościach lub jeśli przestrzeń jest ograniczona.
Najbardziej korzystne rozwiązanie polega na zakupie więcej samic niż samców w stosunku co najmniej cztery samice na każdego samca. Utrzymanie dużej grupy zawierającej 20 i więcej ryb powinno być dobrym rozwiązaniem.
Samce są bardziej kolorowe niż samice, posiadają czerwone przebarwienia wokół pyszczka, z cienkim paskiem szkarłatnie rozszerzającym się na płetwie grzbietowej – u osobników dominujących.
Jest to ryba wszystkożerna może zjadać małe bezkręgowce, algi, okrzemki i inne zanieczyszczenia organiczne w przyrodzie.
W akwarium jest łatwo ją wykarmić ale najlepsze kolory maja ryby po regularnym karmieniu małymi żywymi i mrożonymi pokarmami, takimi jak: ochotka, rozwielitki i artemia. Można podawać dobrej jakości suszone płatki i granulki, z których przynajmniej część powinna zawierać dodatkowo rośliny lub glony.
Warunki hodowlane:
Mimo niewielkich rozmiarów tego gatunku wymagane jest akwarium o wymiarach co najmniej 90 x 30 cm lub więcej.
Najlepiej utrzymany zbiornik w gęsto obsadzonej roślinności w celu zapewnienia mnóstwa ukryć. Walki między rywalizującymi samcami mogą okazać się zbyt intensywne w otwartych wnętrzach.
Dodanie niektórych pływających roślin i korzeni lub gałęzi rozproszy światło wpadające do zbiornika oraz doda bardziej naturalnego wyglądu.
Temperatura wody: 16-27°C Parametry wody: pH: 7,0-7,5 dH: do 15°
Rozmnażanie:
Przed tarłem całe ciało samca ciemnieje do atramentowo-niebieskich kolorów a dojrzałe płciowo samice wydają się być grubsze i nieco większe od samców.
Podobnie jak większość małych ryb karpiowatych rozpraszają ikrę i nie tarlaków wykazują opieki rodzicielskiej.
W dojrzałym akwarium jest możliwe, że niewielka liczba narybku może wychować się bez interwencji.
Jednak jeśli chcemy, aby zmaksymalizować wydajność wymagane jest bardziej kontrolowane podejście.
Grupa dorosłych ryb może nadal być utrzymywana razem, ale należy przygotować mniejsze akwarium i wypełnić je dojrzałą wodą.
Akwarium powinno być bardzo słabo oświetlone i mieć dno pokryte siatką o oczkach dostatecznie dużych aby jaja mogły spaść przez nie i na tyle małe, że dorosłe ryby nie mogą do nich dotrzeć. Powszechnie dostępne plastikowe gresy mogą być wykorzystywane i warstwa szklanych kulek.
Może to być zbiornik z dużą ilością roślin o drobnych liściach takich jak Taxiphyllum sp. lub mopy ikrowe. Woda powinna być lekko kwaśna do pH obojętnego przy temperaturze w kierunku górnego końca zakresu proponowanego powyżej, oraz filtr gąbkowy zasilany powietrzem. Wprowadzamy jedną lub dwie pary tarlaków powinno nastąpić niebawem. Tarlaki usuwamy aby nie zjadały ikry. Larwy powinny wykluć się po 36 – 48 godzinach i zacząć swobodne pływanie po 24-48 godzin później. Powinny one być karmione najdrobniejszym planktonem zanim nie zaczną jeść artemii. Po około 10 dniach powinny być na etapie, gdy rozgniatane suche pokarmy są akceptowane. |