| Wojciech Popławski
BOJOWNIK WSPANIAŁY
Bojownik wspaniały (Betta splendens) zamieszkuje wolno płynące wody. kanały melioracyjne i pola ryżowe półwyspów Malajskiego oraz Indochińskiego. Do Europy sprowadzono go w roku 1899. Ryby te należą do rodziny łaźcowatych (Anabantidae). Cechuje je dobrze rozwinięty dymorfizm płciowy. Samce, ciemniej ubarwione i o dłuższych płetwach, dorastają w dobrych warunkach do 7 cm długości; samice są nieco mniejsze. Dzięki zabiegom selekcyjnym wyhodowano odmiany o pięknych welonowych płetwach oraz odmiany barwne: białą, żółtą, zieloną, niebieską, fioletową, czerwoną i czarną. Najdorodniejsze okazy uzyskuje się w hodowlach prowadzonych w zbiornikach wysokich, a wąskich. Bojowniki, jak sama nazwa wskazuje, są rybami wojowniczymi, dlatego w poszczególnych zbiornikach należy hodować tylko jednego samca oraz kilka samic. Akwarium powinno być obsadzone licznymi roślinami, umożliwiającymi samicom ukrycie się przed atakami ze strony samca. Rybom należy zapewnić wodę miękką,o temperaturze 24-30 °C.  Betta splendens – bojownik wspaniały Bragnąc rozmnożyć posiadane bojowniki wspaniałe należy tarlakom stworzyć odpowiednie warunki. Niezbyt duży zbiornik tarliskowy do poziomu 4 cm wypełniamy wodą z akwarium hodowlanego, a następnie dopełniamy do wysokości 12 cm wodą świeżą. Lustro wody pokrywamy częściowo roślinami pływającymi, a wodę dezynfekujemy kilkoma kroplami trypaflawiny. Do tak przygotowanego zbiornika wpuszczamy parę tarlaków. Ryby muszą być uprzednio intensywnie karmione żywym, urozmaiconym pokarmem. Jeśli samica nie będzie odpowiednio mocna; może zostać zabita przez samca. Przeważnie na drugi dzień po wpuszczeniu pary ryb do wspólnego akwarium, samiec buduje na powierzchni wody gniazdo z piany. Pod nim następuje tarło, w czasie którego samica składa 60-200 białawych ziaren ikry, w rzutach po 3-20 sztuk. Jaja, w przeciwieństwie do innych łaźcowatych, opadają na dno, skąd przenoszone są przez samca w pysku pod gniazdo. Po tarle samicę odławiamy, pozostawiając opiekę nad ikrą samcowi.  Betta fasciata Młode lęgną się po 36 godzinach. W pierwszych dniach nieporadnie pływają one pionowo, głową w dół lub w gór$. Samiec skrzętnie zbiera narybek rozpływający się w różne strony i umieszcza go w gnieździe. Ponieważ u młodych rybek nie jest jeszcze rozwinięty błędnik, konieczne jest lekkie przewietrzanie wody, nie powodujące zbytniego falowania, a więc nie męczące narybku. Po rozpoczęciu przez narybek normalnego pływania samca odławiamy i przystępujemy do karmienia. Rybki są bardzo drobne, wymagają więc pokarmu w postaci pyłu. Najpierw podajemy pantofelki, a następnie jaja solowca (Artemia salina) i przesiane oczliki. Narybek, w celu uniknięcia kanibalizmu należy segregować według wielkości.  Betta pugnax W pracy S. Sterby „Süswasserfische aus aller Welt” wymienione są następujące gatunki bojowników: Betta anabatoides, Betta bellica, Betta brederi, Betta fasciata, Betta imbelis, Betta picta, Betta pugnax, Betta splendens oraz Betta taeniata. Rysunki wg Visser’s Aąuaristisch Kompas |
Najczęściej odwiedzane
