Rodzina: pielęgnicowate – Cichlidae. Synonimów nie ma. Ojczyzną naskalników Regana jest Afryka, a ściślej mówiąc jezioro Tanganika w którym żyje wśród skał – rumowiska otoczaków różnej wielkości – w strefie przybrzeżnej. Jest endemitą. Do Europy został sprowadzony w roku 1958. & Zanim opiszę dokładnie tę rybę, chciałbym powiedzieć dwa słowa o człowieku, którego zalicza się do wybitnych ichtiologów – systematyków, a z którego nazwiskiem łączy się nasz naskalnik.
_____________
Charles Tate Regan urodził się 1 lutego 1878 roku w Shereborne w południowej Anglii. Zmarł 12 stycznia 1943 roku. Rodzice jego byli muzykami i on sam uczęszczał do szkoły, w której głównym przedmiotem była właśnie muzyka. Uprawiał również lekkoatletykę, grał w piłkę nożną, wędkował, dla relaksu grywał w szachy. Ukończył Uniwersytet w Cabridge i w 1901 roku zaczął pracować w British Museum. Był uczniem – asystentem sławnego belgijskiego ichtiologa George Alberta Boulengera i to pod jego wpływem stał się Regan dokładnym i ścisłym systematykiem. Uporządkował on, według najnowszej i wówczas obowiązującej systematyki, bardzo duże zbiory Muzeum Brytyjskiego.
_____________
Wracając do naszego naskalnika trzeba powiedzieć, że w akwarium dorasta on nawet do 16 cm, natomiast w środowisku naturalnym do 30 cm. (…) Rozróżnienie płci jest utrudnione. Inaczej niż u innych pielęgnic samica zwykle jest większa niż samiec (choć nie jest to regułą) i w okresie godów grubsza w partii brzusznej. Uważny obserwator u dorosłych osobników może dostrzec, że samiec ma pokładełko delikatniejsze i ostrzej zakończone niż samica, a także, że koniec pokładełka samicy jest lekko skierowany ku przodowi, zaś samca do tyłu. Dla naskalników urządzamy akwarium duże o długości co najmniej 70-80 cm. Akwarium o wymiarach 70x40x40 cm wystarcza do hodowli jednej pary. W akwarium tym dajemy podłoże z drobnoziarnistego żwiru a ścianę tylną zabudowujemy aż do powierzchni wody kamieniami (mogą być otoczaki) tworząc liczne groty i szczeliny służące do ukrycia się ryb i składania ikry. Ryby zajmują na stałe określone rewiry, strzegąc ich i przepędzając każdego intruza. Rośliny sadzimy twarde, np. mikrozorium oskrzydlone (Microsorium pteropus). Woda o twardości 8 do 14°n i odczynie alkalicznym pH 8,5 do 9,2. Temperatura w czasie rozmnażania 25-27°C. Poza okresem godowym wystarczy temperatura od 22 do 25°C. Pary dobierają się same. Ikrę składają zwykle na sklepieniach, w grotach, w ilości do 300 ziaren. Rodzice pielęgnują ikrę i nie troszczą się zwykle o narybek, który nie oddala się poza rejon pilnie strzeżony przez parę rodzicielską. Narybek pływa przy skałach, a w razie niebezpieczeństwa chroni się wśród szczelin, ciasno przylegając brzuszkami do kamieni. Obserwowano jednak i takie przypadki, gdy jedno z rodziców brało do pyska pojedyncze sztuki, gdy oddaliły się one od stada i zbliżyły do granicy strzeżonego rewiru i po „przeżuciu” wypuszczały (włączały) do gromady narybku. Narybek zaczynamy karmić z chwilą jego wypłynięcia z groty. Jak już wspomniałem, pary dobierają się same, ale samce naskalników Regana nie są monogamistami. Odbywają tarło z różnymi samicami. Ryby rodzaju Julidochromis są pięknie ubarwione i niewątpliwie mogą stanowić ozdobę naszych akwariów.
Literatura:
Dr R. Riehl i H.A. Baensch – Aquarienatlas – 1984 R. Stawikowski – Einige Bemerkungen zur Haltung und Zuchł von Julidochromis regani und arclerer Schlanlccichliden, DATZ – 1980. H.Słallknecht, AT Umschau – 1981 str. 297 i 1976 str. 348.