TerrarystykaMarek Styczyński Jednym z problemów na jakie napotyka początkujący terrarysta jest żywienie hodowanych zwierząt. Nie prowadząc hodowli pomocniczych hodowca taki opiera się zazwyczaj na łowieniu pokarmu w naturze, co bywa kłopotliwe i pociąga za sobą stratę czasu, a w końcu powoduje zniechęcenie i zaprzestanie hodowli. Rozwiązanie „problemu żywnościowego” leży w tzw. hodowlach pomocniczych, z których czerpiemy bardzo dobry i urozmaicony pokarm. Nakłady na hodowle pomocnicze są minimalne, a korzyści wielkie, niekiedy nawet prowadzenie hodowli gadów czy płazów bez takiego zaplecza staje się niemożliwe. Do najczęściej hodowanych zwierząt pokarmowych należą: świerszcze, karaczany, muchy oraz doniczkowce. Posiadając dobrze rozwinięte hodowle wymienionych zwierząt możemy uniezależnić się od kaprysów pogody i zaoszczędzić czas, przeznaczając go na obserwacje. Świerszcze domowe (Aheta domestica)
Do hodowli świerszczy wykorzystać można stare akwarium bądź specjalnie zbudowaną drewnianą skrzynię. Wymiary pomieszczenia są dowolne – zależą jedynie od potrzeb hodowcy. Na dno skrzynki kładziemy 5-6 cni warstwę torfu zmieszanego z piaskiem. Torf jako podłoże daje optymalne warunki dla rozwoju jaj świerszczy. Do wnętrza można włożyć kilka kawałków kory drzewnej, pod którą świerszcze chętnie się gromadzą, co ułatwia ich wyłapywanie. Ważną sprawą jest zapewnienie im wody do picia. Ponieważ płytkie poidełko jest stale zanieczyszczone, a w głębszym świerszcze się topią, celowe jest zrobienie we własnym zakresie poidełka działającego na zasadzie nawilżacza do znaczków pocztowych, wykorzystując w tym celu kawałki gąbki lub watę owiniętą w gazę. Ogrzewanie pomieszczenia zapewni żarówka o tak dobranej mocy, by utrzymywała stałą temperaturę około 27″C. W tej temperaturze świerszcze czują się najlepiej, a co ważniejsze następuje bardzo szybki rozwój młodych Pokarm powinien być bardzo urozmaicony i podawany często, lecz w małych ilościach, tak by nie dopuścić do pleśnienia pozostawionych resztek. Dobrym pokarmem są płatki owsiane, cukier, liście mniszka i sałaty, małe ilości konfitur, a także gotowane jarzyny. Od czasu do czasu można jako pokarm dodatkowy podać suszone rozwielitki (którymi karmi się ryby akwariowe) oraz mięso. Dobrze prowadzona hodowla jest bardzo wydajna i dostarcza znakomitej kar- my dla większości gadów. Przy wyłapywaniu świerszczy należy pamiętać o pozostawieniu kilku dorosłych osobników zapewniając w ten sposób ciągłość hodowli. Karaczany (Blattaria) Do najczęściej hodowanych obecnie karakonów należy karakon amerykański (Pecipianeta americana) i karakon madagaskarski (Gromphandorrhina braunerii), stosunkowo niedawno sprowadzony do Polski. Pomieszczenie i warunki hodowli podobne jak dla świerszczy. Karakon amerykański żywi się wszelkimi jadalnymi odpadkami z gospodarstwa domowego. Samice tego gatunku składają kokony, z których lęgną się młode pozbawione skrzydeł. Karakon madagaskarski jest interesującym zwierzęciem hodowlanym i obserwacja jego zwyczajów może przynieść wiele ciekawych spostrzeżeń. Pokarm tego karakona stanowią wyłącznie miękkie i soczyste części roślin. W hodowli tego gatunku niezbędna jest dość duża wilgotność a pomieszczenia powinny być szczelne, gdyż istnieje możliwość zadomowienia się niektórych gatunków poza nimi. Karakony stanowią świetny pokarm dla wszystkich większych jaszczurek, węży a nawet żółwi wodnych. Mączniak młynarek (Tenebrio molitor) Hodowlę mączniaków prowadzimy w skrzyniach drewnianych lub dużych donicach wypełnionych do 3/4 mieszaniną otrąb, mąki i odpadów zbożowych. Tak przygotowana hodowla umieszczona w temperaturze około 25°C daje karmę w postaci dość grubych, około 2 cm długości larw. Po pewnym czasie pojawiają się dorosłe czarnobrązowe chrząszcze. Ponieważ hodowla mączniakóvv nie jest zbyt wydajna, z uwagi na czas jaki potrzebują larwy do przeoobrażania się w dorosłe chrząszcze, dlatego celowe jest prowadzenie równolegle jeszcze jednej lub większej liczby hodowli. W ten sposób wybierając larwy to z jednej to z drugiej hodowli zapewniamy sobie stałe źródło doskonałego pokarmu. Mączniakl można dostać we wszystkich składach z mąką lub zbożem i młynach gdzie są one szkodnikami. Zarówno larwy jak i dorosłe okazy mączniaka nadają się; na pokarm dla wielu płazów i gadów. Należy uważać, by mączniaki nie były podawane w nadmiernej ilości gdyż prowadzi to do zbytniego utuczenia gadów, co może mieć fatalne skutki. Mole woskowe (Galleria sp.) Mole woskowe – tak motyle jak i larwy – są świetnym pokarmem dla wszystkich mieszkańców terrarium. Larwy mola woskowego możemy otrzymać u każdego pszczelarza,gdyż są one szkodnikami w ulach. Do skrzynki drewnianej o dowolnych wymiarach układamy warstwami plastry pszczele tak by zapełniły połowę wysokości skrzynki. Do tak przygotowanego pomieszczenia wrzucamy larwy zarodowe. W wysokiej temperaturze już po niedługim czasie pojawiają się formy dorosłe – motyle Po upływie miesiąca hodowlę można eksploatować prawie bez ograniczeń. Opieka nad hodowlą sprowadza się do uzupełnienia raz w miesiącu zjedzonych plastrów. Jest to najprostsza i najbardziej wydajna hodowla pomocnicza. Dostarcza wiele bardzo dobrego, pełnego witamin pokarmu. Istnieją gatunki mola woskowego od lat hodowane dla celów wiwaryjnych i są one jeszcze wydajniejsze od swych dzikich krewniaków. Doniczkowce (Enchylraeus) Doniczkowce to świetny pokarm dla drobnych płazów i młodych gadów. Pomieszczeniem dla ich hodowli może być kuweta fotograficzna lub skrzynka drewniana. Lepiej gdy posiadamy większą ilość małych skrzynek z hodowlą niż jedną dużą. Ziemia, którą umieszczamy w skrzynce, powinna być żyzna i dobrze przesiana. Wskazane jest dodanie pewnej ilości torfu. Pokarm dla doniczkowców w postaci gotowanych jarzyn, sucharów itp. produktów umieszczamy w małych ilościach w płytkim wgłębieniu. Nie wolno dopuścić do pleśnienia resztek pokarmu. W temperaturze około 25″C hodowla prosperuje znakomicie. Doniczkowce zarodowe otrzymać można u każdego zaawansowanego akwarysty. Muchy (Musca domestica) Muchy są wartościowym pokarmem dla zwierząt terrariowych. Hodowlę much najlepiej założyć latem. W tym celu można użyć dużego słoja, na dno którego kładziemy 3-5 cm warstwę trocin nasyconych mlekiem. Kilka gałązek dla dorosłych much uzupełnia wyposażenie wnętrza. Słój umieszczamy na oknie, gdzie już po krótkim czasie zostanie odwiedzony przez liczne muchy. Po zniesieniu jaj przez muchy słój zakrywamy gazą i przenosimy na jego stałe miejsce. Larwy much karmione miodem, konfiturami, kawałkami gotowanych jarzyn po niedługim czasie przeobrażają się w poczwarki, a z nich wylęgną się muchy poszukiwany i wartościowy pokarm. Aby odłowić muchy, na słoju z hodowlą ustawiamy drugi słój po czym zasłaniamy dolny np. czarnym papierem. Po usunięciu gazy muchy przejdą do oświetlonego słoja. Aby pozbyć się kłopotu przy kolejnym wyłapywaniu much można do słoja nalać trochę wody, po czym silnie słojem potrząsnąć. Ogłuszone i mokre muchy można z łatwością wybrać pincetą. Wszelkie eksperymentowanie w żywieniu zwierząt, oczywiście w ramach zdrowego rozsądku, jest cenne i stanowi pole dla ciekawych obserwacji i badań każdego terrarysty. |