Przewietrzanie akwarium Do przewietrzania akwarium powszechnie używa się kostek z pumeksu lub karborundu o różnej granulacji, która powoduje rozpylanie powietrza na większe lub mniejsze pęcherzyki. V. Lahoda w artykule pod powyższym tytułem proponuje przepuszczać powietrze przez klocek (drewienko) z drewna lipowego lub topolowego dla uzyskania drobniutkich pęcherzyków powietrza. Szczególnie drobno rozpyla się powietrze przepuszczane przez kawałek węgla kreślarskiego. Taki rozpylacz nadaje się przede wszystkim w akwariach z narybkiem. Węgiel kreślarski nabyć można w sklepach z artykułami papierniczymi. (Wszechświat nr 1/75) A. M.
Brzanka różowa teleskopowa Dypl. biolog Borut Zener z Lubiany wśród około 1000 brzanek różowych (Barbus conchonius) wyhodowanych w stawie ogrodowym, znalazł dwie o oczach teleskopowych. W trakcie dalszej hodowli okazało się, że cecha ta jest dziedzicznie trwała.
(DATZ nr 4/73) A. Moj
Rybik cukrowy – uzupełnienie spiżarni ryb akwariowych Rybik cukrowy (Lepisma sacchari-na) jest dość pospolitym owadem w spiżarniach, żyje w ciemnych i wilgotnych kątach niedbale utrzymanych mieszkań. Znany pad pospolita nazwą „śledzik”. Owad ten szczególnie nadaje się dla ryb pobierających z powierzchni wody pokarm. Zakładając hodowlę rybika cukrowego możemy zapewnić rybom cenny owadzi pokarm, szczególnie przydatny w porze zimowej. Do hodowli można użyć plastykowych pudełek np. o wymiarach około 20 x 10 x 10 cm, które napełniamy wilgotnym torfem. W nakrywie pudełka wycinamy otwór o wymiarach 5 x 5 cm i zaklejamy siatką sporządzoną ze starej stylonowej pończochy, zapewniając w ten sposób wentylację Dla utrzymania odpowiedniej wilgotności, wkładamy co wnętrza pojemnika wilgotną chu steczkę. Jako materiału zarodowego użyjemy kilkanaście o owadów. Owady karmimy mąką i cukrem. Hodowla nie jest wydajna, wymaga cierpliwości, gdyż owady rosną bardzo powoli. Po dwu latach osiągają 1 cm długości, a dojrzałe do rozmnażania są dopiero po trzech latach. Mimo tego jednak są cennym uzupełnieniem pokarmu ryb akwariowych.
H. E. DATZ nr 7/73 A. Moj
„Zoro – Algen – Exit” Tym czytelnikom, którzy zapytywali o zastosowanie preparatu pochodzenia zagranicznego „Zoro – Algen – Exit” a także tym. którzy pytali o sposób zwalczania niebieskich glonów w akwarium odpowiadamy: 10 gramów powyższego preparatu rozpuszcza się w 1 litrze wody. Roztwór ten wystarcza zwykle na 150-litrowe akwarium. Przy mniejszych akwariach rozpuszcza się odpowiednio mniejszą dawkę chemikalii. „Zoro – Algen – Exit” stosuje się w powyższej dawce dla zwalczania niebieskich glonów w akwarium. Jeżeli jednak po upływie jednego tygodnie’ nie uwidoczni si? działanie leku trzeba zabieg powtórzyć, ale tylko przy użyciu połowy dawki. Ilości te są nieszkodliwe dla ryb i roślin. Po 14 dniach glony powinny zginać i trzeba je przy pomocy lewarka usunąć razem z wora z akwarium. Jeżeli w czasie trwania „kuracji” do akwarium dolewa się świeżej wody. trzeba dodać odpowiednią ilość leku, proporcjonalnie do ilości wymienionej wody.
Hodowla rureczników Tym kolegom, którzy do nas pisali w sprawie hodowli rureczników (Tubifex) wyjaśniamy: Rureczników w zasadzie nikt nie hoduje, gdyż masowo występują one w naturze, szczególnie w wodach płynących, ogrzanych np. poniżej elektrowni. Robaki te żyją w przybrzeżnym mule. Muł ten wydobywa się i płucze w siatce z oczkami o średnicy około 1 mm. Robaki wraz z resztkami zanieczyszczeń (np. grubsze ziarna piasku) zabiera się do domu i umieszcza w jakimś naczyniu w warstwie o grubości około 3-5 cm. Następnie zalewa się je niewielką ilością wody i przez nakrycie odcina dopływ światła. Zwykle po około 2 godzinach, zależnie od temperatury, robaki wychodzą na powierzchnię, tworząc coś w rodzaju zwartego plastra, który należy szybko zdjąć, zwijając w rulon zanim się rozproszą. W ciszy i spokoju łączą się zwykle w jednolity kłąb.
A. Moj
Jak uszczelnić cieknące akwarium. Obecnie uszczelnienie przeciekającego zbiornika dla tych akwarystów, którzy mogą zdobyć produkowane za granicą syntetyczne past? lub kleje, nie jest sprawą trudną do rozwiązania. Z uwagi jednak na niewielką ilość tych preparatów na naszym rynku, a także opisane poniżej zalety proponowanej metody warta jest ona rozpowszechnienia. (Pisali już o niej D. Riedel, M. Becker i inni). Należy przygotować masę składającą się z „żywicy browarniczej” (używana w browarach do uszczelniania beczek) lub kalafonii oraz tłuszczu zwierzęcego (topionego łoju lub smalcu). Żywicę stapiamy w metalowym naczyniu i dodajemy niewielką ilość tłuszczu: na 10 cm3 – kawałek wielkości orzecha laskowego. Przy pomoc> drewnianej łopatki wylewamy krop 1P, rozpuszczonej masy na arkusz papieru i czekamy aż wystygnie Kiedy to nastąpiło próbujemy kroplę zgiąć – jeżeli przy tym zabiegu pęknie – należy dodać trochę tłuszczu. W przypadku zaś dużej elastyczności – uzupełniamy porcję dodatkiem żywicy. Przygotowana w ten sposób masę wylewamy cienkim strumieniem wzdłuż wewnętrznych krawędzi akwarium. Tężejąc b. szybko, może ona nie wszędzie dokładnie przylegać do szyb, należy więc kawałkiem gorącego płaskownika metalowego, ruchami prostopadłymi do spoiny, jeszcze raz masę rozpuścić przenosząc z miejsca na miejsca. Przeciąganie płaskownika wzdłuż spoiny, jest niewskazane, ponieważ następuje rozpłynięcie się masy. Przy tej okazji warto przypomnieć początkującym akwarystom, że nie należy przez dłuższy czas pozostawiać akwariów bez wody, bowiem wysychający kit łatwo się odkształca, a odstając od szyb, powoduje przecieki.
Paroszkiewicz M.
============ ODPOWIEDZI REDAKCJI ==========
Koleżanka I. L. z Rzeszowa pisze do nas i prosi o wyjaśnienie jak to jest właściwie z podłożem w akwarium? Czytała kilka książek z dziedziny akwarystyki i znajduje w nich wiele sprzeczności. Np. w książce J. Ringa i H. Jakubowskiego pt. „Ryby w akwarium” podaje się, że do zbiornika najbardziej nadają się karnie-nie-piaskowce, a do hodowli mieczyka Hellera najbardziej nadają się zbiorniki duże. Natomiast w książce R. Zukala i K. Rata ja pt. „Ryby i rośliny akwariowe” pisze się, że do akwarium nie nadają się kamienie z piaskowca, gdyż w wodzie rozpuszczają się, a do hodowli mieczyka Hellera nadają się małe zbiorniki. Sprawdziliśmy: w książce „Ryby v/ akwarium” wydanie z 1974 r. na stronie 11 autorzy piszą: „Kamienie”. Używa się tylko gładkich: granitów, kwarcu lub piaskowca. Natomiast w książce pt. „Ryby i rośliny akwariowe” (tłumaczenie z języka czeskiego) na stronie 19 autorzy stwierdzają: „Najodpowiedniejsze są kamienie z minerałów nierozpuszczalnych, a więc nie zmieniających składu chemicznego wody; zupełnie nieprzydatne są kawałki wapieni i piaskowców”. Otóż wszystko jest zależne od tego jakie ryby hodujemy w akwarium. Na przykład ryby źyworodne dobrze czują się w wodzie twardej, zaś ryby kąsaczowate w wodzie miękkiej. .Dlatego do akwarium z rybami żyworodnymi jeżeli mamy wodę miękką możemy, a nawet powinniśmy wkładać wapienie, marmury i piaskowce, aby podnieść twardość wody. Natomiast do akwariów w których hodujemy ryby z rodziny kąsaczowatych wymienione kamienie nie nadają się. W tym przypadku stosowne będą skały wulkaniczne jak bazalt, granit, porfir, gnejs. Przed włożeniem kamieni do akwarium trzeba je starannie wymyć i oszlifować ostre krawędzie. Do akwarium nie można wkładać rud metali. Odnośnie wielkości zbiornika dla mieczyków Hellera uważamy, że im większe akwarium tym lepsze dla nich. Mieczyki Hellera łatwo się rozmnażają i potrzebują dużej przestrzeni życiowej. Duże akwarium łatwiej pielęgnować, a ryby wyrastają szybciej i większe.
A. Moj
B. B. z Gdańska zapytuje jak utrzymać w akwarium temperaturę na stałym poziomie? Najprostszym sposobem dla osiągnięcia stałej temperatury w akwarium z zachowaniem wahań dzienno-nocnych, jest grzałka elektryczna o takiej mocy, aby stale utrzymywała temperaturę wody w akwarium np. o 4°C wyższą niż temperatura pomieszczenia. Innym sposobem jest zastosowanie termoregulatora bimetalowego lub kontaktowego. W handlu spotyka się przyrządy produkcji krajowej (bimetalowe) w cenie około 300 zł i zagraniczne z termometrami kontaktowymi oraz przekaźnikami w cenie około 700 zł za sztukę. Poza tym spotyka się grzałki z możliwością regulacji mocy grzania. Schematu budowy termostatu nie posiadamy. O ile nam wiadomo, niektórzy akwaryści wykorzystują do regulacji temperatury w akwariach urządzenia używane w chłodziarkach.