Z okazji 60 rocznicy Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej wszystkim ludziom radzieckim, a przede wszystkim akwarystom, składamy tą drogą życzenia dalszego rozkwitu ich Ojczyzny oraz wszelkiej pomyślności w życiu osobistym. Z tej tak uroczystej okazji udostępniamy łamy naszego pisma autorom radzieckim, przedstawiającym słynne już w świecie moskiewskie gupiki
REDAKCJA ZARZĄD GŁÓWNY Anatolij Nożnow MOSKIEWSKIE GUPIKI
Żadna z żyjących w akwariach ryb nie stała się tak bardzo popularna jak gupik – pawie oczko, maleńka, bardzo żywa i pięknie ubarwiona rybka. Nosi on naukową nazwę: Poecilia (Lebistes) reticulata, Peters, 1859, zaś określenie gupik otrzymał od nazwiska angielskiego botanika. Obszar, który zasiedla to akweny Wenezueli, Gujany, północnej części Brazylii oraz wysp Barbados i Trynidad. Po raz pierwszy, w ilości 25 sztuk, ryby te sprowadziła do Europy hamburska firma „Karl Siggelkov” (?) w połowie grudnia roku 1908. Żywcrodną rybką z wyspy Trynidad, o ktćrej poinformował Lehmere Guppy w czasie posiedzenia Towarzystwa Królewskiego w Londynie, była Girardinus (maculatus) guppii, opisana przez Günthera w roku 1866. Gupik, czyli pawie oczko – to najbardziej popularna rybka akwariowa. Od niej zaczyna prawie każdy akwarysta. Jest ona niewybredna, może żyć w malutkich zbiornikach bez podgrzewania i aeryzacji wody. Nie ma specjalnych wymagań i chętnie zjada wszystkie rodzaje pokarmów. Samce (dł. 2,5 cm} są tak różnorodnie ubarwione, że trudno znaleźć dwie identyczne rybki. Gdy stadko samców przemieszcza się po akwarium, wydaje się, że w wodzie migają wielokolorowe odblaski. Samiczki są szare i dwa razy większe. Gupiki rozmnażają się przez cały rok. Przerwy między tarłami trwają około miesiąca, zaś zimą zwiększają się do dwóch. Liczba narybku w jednym tarle zależy od wieku i rozmiaru samiczki i waha się od 10 do 80 szt. Płeć narybku rozróżnić już można w 3-4 tygodniu, a dojrzałość płciową osiąga w wieku 4-5 miesięcy. Długość życia gupika wynosi 2-3 lata. 9 października 1911 roku w Sankt-Petersburgu został przeprowadzony I Wszechrosyjski Konkurs Gupików. Regulamin konkursowy głosił, że każdy kto ma życzenie wziąść udział w konkursie powinien wystawić, w czworokątnym naczyniu szklanym, 10 samców pawich oczek własnego wychowu. Każdego roku w pierwszą sobotę i niedzielę stycznia Moskiewski Miejski Klub Akwarystów urządza w Państwowym Muzeum Biologicznym im. K. A. Timiriazjewa tradycyjną wystawę – konkurs gupików. Na konkurs zgłaszane są zestawy ryb (3 samce i 1 samiczka) w wieku 8-10 miesięcy. Konkurs przeprowadzany jest wg 100-punktowego systemu ocen: wyrównanie grupy – 27 pkt, forma ciała i płetw – 27 pkt, ubarwienie – 27 pkt, wielkość – 12 pkt oraz ruchliwość – 7 pkt. Zestaw, który uzyskał ocenę 85 punktów i więcej, otrzymuje dyplom I stopnia, 70-84 punktów – II stopnia, 60-69 punktów – III stopnia. Przyznawanie pojedynczemu samcowi tytułu „Mistrza gatunku” nie daje jednak wystawcy prawa do otrzymania dyplomu. Akwaryści – selekcjonerzy, którzy pragną powiększać rozmiary gupików, zwrócili uwagę na prace G. W. Samochwałowej z Katedry Genetyki Uniwersytetu Moskiewskiego, zapoczątkowane jeszcze w roku 1938 i kontynuowane po drugiej wojnie światowej, a związane ze sztucznym zapładnianiem ryb żyworodnych. W roku 1958 G. I. Kretow, przy pomocy metody sztucznego zapłodnieniu, otrzymał mieszańce (hybrydy) od samca gupika i samicy Mollienesia velifera (trochę później selekcjonerowi udało się uzyskać wiele podobnych mieszańców przy naturalnym krzyżowaniu). Na wystawie w roku 1965 zostały pokazane hybrydy gupika z czarną molinezją uzyskane przez selekcjonera W. A. Gelfera. Narybek takich mieszańców rodzi się szary, jest mocny i ruchliwy, ale bardziej lękliwy niż formy wyjściowe. Wyrośnięte samce – mieszańce posiadają długie zwisające płetwy – wstęgi. Prace w zakresie hybrydyzacji gupików z molinezją prowadzi również dzisiaj wielu innych akwarystów, ale na razie jeszcze nikomu nie udało się uzyskać mieszańców o pięknym ubarwieniu gupików. Gupiki w Moskwie są lubiane bez względu na powiewy mody w akwarystyce, zainteresowanie nimi nie słabnie, a raczej na odwrót z roku na rok pojawiają się nowi uczestnicy wystaw – konkursów. Mimo, że gupiki nie są wymagające, lecz by osiągnąć wyniki w selekcji, należy im stworzyć następująco warunki:
Aby przyśpieszyć wzrost i rozwój płetw u samców gupików, należy im zapewnić przestrzeń dla pływania w gęsto obsadzonym roślinnością zbiorniku. Ciemne podłoże, jasne oświetlenie (trochę słońca), czysta, bez zawiesin woda i obfite karmienia żywymi pokarmami stymulują wyraziste i jaskrawe ubarwienie ryb. Tłum.: Adam Latusek Anatolij Iwanowicz Nożnow |