„Pielęgnice jezior Tanganika i Malawi” to najnowsza książka akwarystyczna napisana przez polskich akwarystów – Lechosława Łątkę oraz Wojciecha Sierakowskiego. Książka ta została wydana dzięki firmie Tan-Mal Monika Wisz, która wspomogła w napisaniu oraz wydaniu tej pozycji. Redagowaniem całości książki zajął się dr Paweł Czapczyk, natomiast projektem i oprawą graficzną okładki – Paweł Iglewski. Książka jest bardzo ładnie wydana – twarda okładka z zawartością 364 stron. Dwóch autorów więc całość podzielona jest na dwie części, co jest również praktycznie zauważalne spoglądając na grzbiet książki po odmiennej kolorystyce. Część o rybach z jeziora Tanganika autorstwa Lechosława Łatki oraz cześć o rybach z jeziora Malawi napisana przez Wojciecha Sierakowskiego. Forma wydawnictwa jak zaznaczono w tytule jest poradnikiem dla hodowców ryb z wielkich jezior afrykańskich. Trzeba podkreślić tutaj że obaj autorzy to praktycy i hodowcy z wieloletnim doświadczeniem, którym podpierali się w czasie tworzenia tej książki. Tak więc znajdziemy tutaj wiadomości praktyczne bez niepotrzebnej teoretycznej otoczki.
Pierwsza część – Jezioro Tanganika. Obie części są podzielone kolejny raz na część opisową i część zawierającą przegląd gatunków. W dziesięciu działach Lechosław Łątka opisuje hodowlę ryb z jeziora Tanganika. W dwóch pierwszych bardzo krótkich i treściwych działach opisuje samo jezioro Tanganika i zamieszcza klasyfikacje ryb w nim zamieszkujących.
Kolejne działy to już praktyczny poradnik hodowcy pielęgnic. Na podstawie swoich doświadczeń autor opisuje sposób przygotowania się do rozpoczęcia przygody z popularnie zwaną „Tanganiką” czyli omawia rodzaje filtracji, przygotowanie wody w akwarium i jego wystrój.
Kolejne działy to kwarantanna i aklimatyzacja ryb, żywienie ryb, dobór obsady, dalej rozmnażanie ich oraz porusza kwestie chorób i leczenia ryb z Tanganiki.
Myślę że tak skonstruowany układ opisowy poradnika to praktyczny elementarz dla nowicjuszy do rozpoczęcia przygody z „Tanganiką” i nie tylko bo nawet doświadczeni akwaryści znajdą tutaj głęboko ugruntowane doświadczeniem autora praktyczne wiadomości i porady.
Przechodzimy do przeglądu gatunków ryb, gdzie opisanych jest ponad dwadzieścia rodzajów ryb z jeziora Tanganika. W opisie poszczególnych gatunków uwzględniono : takson, występowanie, wielkość i płeć, biotop, pokarm, warunki hodowli oraz uwagi. Opisy opatrzone są w większości zdjęciami wykonanymi przez samego autora Lechosława Łątkę jak i Mariana Przybyłę, Kube Celeja, Marcina Serafina i Piotra Krawczyka.
Część druga dotyczy jeziora Malawi i została napisana przez Wojciecha Sierakowskiego. Autor jest jednym z największych autorytetów wśród krajowych hodowców ryb z tego biotopu, biorąc czynny udział w życiu Stowarzyszenia Klub Malawi.
W pierwszych działach opisany został bardzo problematyczny wątek podziału systematycznego, nazewnictwa oraz podziałów umownych ryb malawijskich. Następnie opisany jest bardzo ładnie i dostępnie proces przygotowania akwarium i osprzętu, wody w zbiorniku jak i samego wystroju do hodowli pyszczaków z Malawi.
Dobór obsady do zbiornika jest jednym z kluczowych zagadnień do uzyskania sukcesu w hodowli ryb malawijskich. Autor podając wskazówki łączenia poszczególnych grup ryb opierał się na swoim wieloletnim praktycznym doświadczeniu. Kolejne działy opisują jak karmić ryby z tego biotopu, oraz kwestie ich rozmnażania oraz sposoby utrzymania ryb w dobrej kondycji, a w przypadku chorób metody ich leczenia.
W drugiej części opisującej poszczególne gatunki ryb ujęto ich rozmiary, nazwy handlowe lub umowne, występowanie, siedlisko, pokarmy, poziom agresji wewnątrz i zewnątrz gatunkowej, terytorializm, minimalne i zalecane rozmiary zbiornika oraz przykładowe obsady akwarium z pyszczakami jeziora Malawi. Co ważne na zdjęciach danego gatunku zaprezentowano samca jak i samicę, które niejednokrotnie różnią się swoim wyglądem. Opisanych zostało 60 gatunków ryb.
Po raz pierwszy ukazuje sie na polskim rynku książka w której została ujęta tematyka dwóch różnych jezior afrykańskich. Jak wiemy do tej pory ukazywały się pozycje oraz pojedyncze artykuły w czasopismach traktujące indywidualne podejście do poszczególnych biotopów. Klub Miłośników Tanganiki oraz Polskie Stowarzyszenie Miłośników Pielęgnic Klub Malawi mogą być dumne ze swoich liderów, którzy podjęli wspólne dzieło. Na pewno w środowiskach akwarystycznych oraz wśród indywidualnych akwarystów powinna to być obowiązkowa lektura uzupełniająca tak potrzebne wiadomości praktyczne na temat hodowli ryb.
Dołaczając się do słów Moniki i Roberta Wisz – Leszku, Pawle, Wojtku – Dziekujemy!
