Procambarus cubensis (Erichson, 1846) – Rak kubański
![]() |
Ten rodzaj raków występuje w wodach Kuby.
Długość do 12 cm, kolor zmienia się w zależności od warunków przetrzymywania, płci i wieku i może być od cielistego, szaro-brązowego do szaro-niebieskiego. Samiec różni się od samicy wyrostkami w postaci czułków w okolicy głowy lub między głową a tułowiem, a ponadto szerszymi szczypcami. Raki kubańskie występują w średnio twardej wodzie. Należy uwzględnić dostępne w handlu pokarmy dla krabów i raków, liście. Żywią się również młodymi pędami roślin, mogą też jeść martwe ryby. Skorupa jest okresowo zrzucana – chitynowa osłona. Ponadto sam proces, zmniejszający się wraz z wiekiem, częstotliwość cykli linienia jest wskaźnikiem tempa wzrostu. Rak, w którym zatrzymał się proces zrzucania osłony, przestał rosnąć. Stare raki natychmiast zjadają wylinkę bez pozostałości. Po kryciu samica nosi jaja pod brzuchem w postaci grona jaj.
Raki kubańskie rozmnażają się zarówno ogólnie, jak i w oddzielnym akwarium z dnem żwirowym i twardymi roślinami. Na tarliskach powinny znajdować się schronienia z doniczek z wyszczerbionymi brzegami lub groty z kamieni. Akwarium powinno być wyposażone w napowietrzacz i filtr, należy je zamknąć szkłem na górze, aby raki nie mogły się wydostać.
Jaja raków kubańskich mają krótszy okres dojrzewania (od trzech do czterech razy) niż ich odpowiedniki żyjące w wodach o umiarkowanym klimacie. Samica składa jaja pod brzuchem czwartego lub siódmego dnia po kryciu, wysiaduje je przez dwa do czterech tygodni. Przypadkowa utrata pazura może być bodźcem do tarła samicy. Młode karmione są pociętym tubifexem.
Jak wszystkie gatunki z kontynentu amerykańskiego, Procambarus cubensis jest również nosicielem raczej dżumy i dlatego nie powinien być trzymany w tym samym zbiorniku z rakami z innych kontynentów.
Nigdy nie wolno wypuszczać tych raków na wolność!