Stratiotes aloides

POCHODZENIE : Można spotkać w stojących wodach Europy i północnej Azji. Rośnie w starorzeczach, stawach, jeziorach, wolno płynących rzekach, często tworząc gęste zarośla.

OPIS : System korzeniowy w początkowym stadium rozwoju, gdy roślina znajduje się pod wodą, jest słaby, ale w miarę tworzenia typowych liści rozwija się i roślina wypływa na powierzchnię. Liście długie mięsiste, na brzegu kolczasto piłkowane, zebrane w różyczkę, których barwa w zależności od środowiska, może być jasno lub soczystozielona, brązowa lub czerwonawa. Liście długości do 60 cm, a szerokości 4 cm mogą wyrastać nad powierzchnię wody. Z pochewek liści wyrasta pęd kwiatowy na którym rozwijają się jednopłciowe, trójpłatkowe, białe kwiaty, z dorodnymi (do 2 cm długości), odwrotnie jajowatymi płatkami. Kwiaty na długich szypułkach dorastające do 3 cm średnicy żeńskie pojedyncze lub podwójne, męskie po 3 – 6, w kwiecie 12 pręcików. Kwiaty żeńskie zawierają sześcio-gniazdową zalążnię i 6 słupków. W środowisku naturalnym owoce tworzą się stosunkowo rzadko, tak jak różnopłciowe rośliny nie zawsze rosną razem, dlatego najczęściej rozmnaża się przez sadzonki rozwijające się na długich, bocznych rozłogach, wychodzących z rozetek. Sadzonki jesienne zimują opadając na dno, a rozwój rozpoczynają wiosną.
UPRAWA : Osoka aloesowata nadaje się do uprawy wyłącznie w akwarium nieogrzewanym. Nie ma specjalnych wymagań co do odczynu wody i twardości. Jest za to rośliną wybitnie światłolubną – potrzebuje dużych ilości światła naturalnego lub sztucznego. W naturalnych warunkach wiosną wynurza się. Rozmnaża się głównie wegetatywnie, latem i jesienią wytwarza rozłogi zakończoneroślinami przybyszowymi. Jesienią osoka opada na dno. Rozłogi wytworzone późną jesienią są zakończone pączkami zimującymi. Dla potrzeb hodowli w akwarium najlepiej jest pobierać wiosną młode, niewielkie rośliny z zimowych pączków, liczące po kilkanaście liści i mające już korzenie. Łatwo jest je zauważyć, gdyż zazwyczaj w tym stadium pływają one pod powierzchnią wody – swobodnie lub zakotwiczone do rośliny macierzystej. Tworzenie pączków zimujących nie jest sposobem rozmnażania się, lecz służy przetrwaniu niekorzystnego okresu zimowego. W akwarium zaleca się roślinę umocnić w podłożu kamieniami tak aby pływała w toni wodnej. W warunkach akwariowych przybiera barwę jasnozieloną i charakteryzuje się dość intensywnym wzrostem połączonym z obumieraniem najstarszych liści, które sukcesywnie należy usuwać. Trzeba pamiętać, że jest to roślina dość duża i dlatego najpiękniej prezentuje się w dużych zbiornikach.

Do klasyfikacji