Lutjanus gibbus (Forsskål, 1775)
Lucjan garbaty, trujący
Rząd >> Rodzina:
(Acanthuriformes) >> (Lutjanidae)
Wielkość:
56,8 cm
Występowanie:
Indo-Pacyfik: Morze Czerwone i Afryka Wschodnia do wysp Line and Society, na północ do południowej Japonii, na południe do Australii.
Synonimy:
Sciaena gibba Forsskål, 1775
Lutianus gibbus (Forsskål, 1775)
Diacope lineata Quoy & Gaimard, 1824
Diacope borensis Cuvier, 1828
Diacope coccinea Cuvier, 1828
Lutjanus coccineus (Cuvier, 1828)
Diacope striata Cuvier, 1828
Diacope rosea Valenciennes, 1830
Diacope axillaris Valenciennes, 1830
Diacope tiea Lesson, 1831
Diacope melanura Rüppell, 1838
Mesoprion janthinurus Bleeker, 1854
Genyoroge bidens Macleay, 1882
Lutianus tahitiensis Seale, 1906
Anthias heraldi Schultz, 1953
Lutjanus comoriensis Fourmanoir, 1957
Cechy charakterystyczne:
Grzbietowy profil głowy stromo nachylony, ze spiczastym pyskiem. Tylny profil płetw grzbietowej i odbytowej spiczasty. Płetwa ogonowa wyraźnie rozwidlona z zaokrąglonymi płatami, górny płat większy. Ciało czerwone do czerwonoszarego, ciemniejsze na grzbiecie i jaśniejsze na brzuchu. Pomarańczowy odcień dolnej części wieczka i pachwiny płetwy piersiowej. Płetwy czerwone do ciemnych, wąski biały brzeg do miękkich płetw grzbietowych, ogonowych i odbytowych. Młode osobniki bladoczerwone do niebieskawoszarych, z rozlaną, dużą, okrągłą czarną plamką u podstawy płetwy ogonowej.
Lucjan występuje na głębokościach od 1 do 150 m. Jest związany z rafami iw ciągu dnia gromadzi się w dużych, przeważnie stacjonarnych skupiskach na rafach koralowych. Osobniki młodociane chronią się w ławicach trawy morskiej na chronionych obszarach podłoża piaszczystego i błotnistego, podczas gdy w skupiskach dominują osobniki młodsze. Większe dorosłe osobniki zamieszkują głębsze wody na zboczach przybrzeżnych.
Czasami powoduje zatrucie Ciguatera, szczególnie w okolicach wysp Pacyfiku, stąd nazwa.
Warunki hodowlane:
Ryba utrzymywana w dużych zbiornikach w oceanariach i ogrodach zoologicznych w grupach tworzących ławice.
Lucjan żywi się rybami i bezkręgowcami, takimi jak krewetki , kraby , homary , głowonogi i szkarłupnie .
Rozmnażanie:
Poza Afryką Wschodnią większość tarła odbywa się wiosną i latem. Dojrzałość płciową osiągają w wieku dwóch i pół roku i tworzą skupiska tarłowe.
|