Triakis semifasciata Girard, 1855
Rekin lamparci
Rząd >> Rodzina:
(Carcharhiniformes) >> (Triakidae)
Wielkość:
100 – 129 cm.
Występowanie:
Wschodni Pacyfik: Oregon, USA do Zatoki Kalifornijskiej.
Synonimy:
Triakis semifasciatum Girard, 1855
Triakis californica Gray, 1851
Mustelus felis Ayres, 1854
Cechy charakterystyczne:
Jest natychmiast rozpoznawalny dzięki uderzającemu wzorowi czarnych, podobnych do siodła oznaczeń i dużych plam na grzbiecie, od których wywodzi się jego nazwa zwyczajowa. Duże ławice rekinów lampartów są częstym widokiem w zatokach i ujściach rzek. Pływają po piaszczystych równinach lub terenach usianych skałami w pobliżu wodorostów i raf . Najczęściej występują w pobliżu wybrzeża, w wodzie o głębokości mniejszej niż 4 m .
Aktywnie pływające drapieżniki, grupy rekinów lamparcich, często podążają za falami na terenach międzypływowych, aby zdobyć pożywienie, głównie małże, larwy, kraby, krewetki, ryby i ikrę ryb. Większość rekinów lamparcich zwykle pozostaje na określonym obszarze, zamiast podejmować długie przemieszczanie się
Warunki hodowlane:
Nieszkodliwy dla ludzi rekin lampart jest łowiony komercyjnie w celach spożywczych oraz pozyskania do celów akwariowych w oceanariach.
Rozmnażanie:
Gatunek ten jest żyworodny, co oznacza, że młode wykluwają się w macicy i są odżywiane żółtkiem. Od marca do czerwca samica rodzi aż 37 młodych po okresie ciąży 10–12 miesięcy. Rośnie stosunkowo wolno i dojrzewa przez wiele lat.
|