Amatitlania altoflava (Allgayer 2001)
|
https://www.aquariophilie.org |
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Ameryka Środkowa: Panama.
Wielkość:
9 cm
Synonimy:
* Cryptoheros altoflavus Allgayer, 2001
* Archocentrus altoflavus (Allgayer, 2001)
Cechy charakterystyczne:
Amatitlania altoflavus jest atutem naszego hobby na kilka sposobów. Po pierwsze, jest to jeden z nielicznych mieszkańców Ameryki Środkowej, których możemy słusznie nazwać „pielęgnicami karłowatymi”. Samce nie przekraczają 10 cm, a samice zwykle nie osiągają nawet 8 cm. A ta ryba jest również bardzo atrakcyjna w kolorze. Blisko spokrewniona jest Amatitlania nanoluteus. W okresie godowym A. altoflavus przybiera czarną maskę na złotym ciele, co tworzy piękny kontrast. Samice nie tylko pozostają mniejsze, ale można je również rozpoznać po jednym lub wielu oczkach w płetwie grzbietowej. Znany tylko z dorzecza Rio Cañaveral, który wpada do Oceanu Atlantyckiego na wschód od Laguna Chiriqui. Tutaj zasiedla średnio i szybko płynące rzeki o kamienistym dnie. Region ten jest trudno dostępny i można się do niego dostać tylko łodzią. W rezultacie łowienie dzikich zwierząt powoli dociera do europejskich i amerykańskich hodowców akwariów. Podejrzewa się, że duża część europejskiego A. nanoluteus faktycznie składa się z A. altoflavus, który z kolei jest rzadki w Ameryce. Stosunkowo spokojna pielęgnica, która jednak nie ustępuje współmieszkańcom tego samego gatunku. Nazywamy to agresją wewnątrzgatunkową.
W naturze jedzą algi, detrytus, drobne skorupiaki i bezkręgowce. Oczywiście w akwarium pozostają wszystkożernymi. Larwy komarów, rozwielitki, solowiec, żywe lub zamrożone. Sucha karma też jest w zjadana. Dlatego nie wolno nam zapominać o oferowaniu im od czasu do czasu czegoś na bazie roślin, na przykład spiruliny.
Warunki hodowlane:
Ponieważ mamy tutaj do czynienia z małym i stosunkowo spokojnym gatunkiem, wystarczy metrowy zbiornik dla jednej pary. Jednak ze względu na ich własny temperament, zbiornik co najmniej 140 cm długości, jest już wymagany dla dwóch par. Jakość wody ma pierwszeństwo przed wartościami wody, które są w przybliżeniu neutralne. Oznacza to częste i regularne zmiany wody oraz mocne filtrowanie. Sadzenie roślin jest możliwe, chociaż jedynymi roślinami, jakie napotykają w przyrodzie, są trawy wiszące w wodzie z brzegu. Jeśli chcemy w pełni oddać piękno tych ryb, nie powinniśmy trzymać ich razem z większymi pielęgnicami.
Temperatura wody: 24-26°C Parametry wody; pH: 6,0 – 8,0 dH: do 20°
Rozmnażanie:
Są to ryby składające ikrę w grotach lub ukryciach. W nich składają do około 200 jaj. Ukrycie jest bronione przeważnie przez samca. Po trzech dniach wykluwają się jaja, a po kolejnych 7 dniach narybek pływa swobodnie. Scena, która następuje, jest z wielu powodów niezastąpiona, dla takich widoków trzymamy pielęgnice, a zatem oddzielenie gniazda od rodziców jest niewskazane. Ale nie tylko dla pasjonatów. Pozbawiasz ryby ważnej części rozwoju behawioralnego, a populację ważnego momentu selekcji. Dlatego nigdy nie odbieraj gniazda rodzicom. Nawet jeśli zawiodą pierwsze tarła. Pozwól im trochę poćwiczyć. Gatunek nie znajduje się na liście zwierząt zagrożonych IUCN, ale jest objęty programem CARES. Jest to inicjatywa informacyjna i ochronna American Cichlid Association ACA.