Betta ocellata de Beaufort, 1933
Rząd >> Rodzina:
(Anabantiformes) – Labiryntokształtne >> (Osphromenoidae) – Guraminowate
Występowanie:
Azja: ogranicza się do północno-wschodniego Borneo, Sabah i East Kalimantan
Wielkość:
9 cm
Synonimy:
Brak
Cechy charakterystyczne:
Nie zaleca się do standardowego akwarium towarzyskiego. Ze względu na wymagania najlepiej pielęgnować osobno lub z bardzo spokojnymi gatunkami, ponieważ znacznie większe lub bardziej energiczne ryby mogą zastraszać i konkurować w czasie karmienia. Kilka małych ryb karpiowatych i bocji które zamieszkują podobne środowisko w przyrodzie mogą żyć razem.. Najlepiej utrzymywać w parze, jeśli chcemy je hodować w grupie trzeba odpowiednio duże akwarium. Samce rosną większe, bardziej kolorowe, posiadają szerszy kształt głowy i mają bardziej rozbudowane płetwy niż samice.
W naturze najczęściej polują na owady i inne małe bezkręgowce.Powinny mieć zaoferowane małe żywe lub mrożone pokarmy, takie jak: Daphnia , Artemia lub Ochotka. Regularnie podawanie tych pokarmów zapewni im optymalny rozwój oraz wybarwienie. Duże okazy mogą zjadać sporadyczne dżdżownicę, ale trzeba uważać gdyż Betta sp. wydaje się szczególnie podatna na otyłość.
Warunki hodowlane:
Dla jednej pary powinniśmy zapewnić zbiornik o wymiarach 80 x 30 cm lub równoważny.
Ryby mogą być utrzymywane w pełni urządzonym akwarium , choć wielu hodowców woli nie używać podłoża w celu ułatwienia sprzątania. Korzenie i gałęzie mogą być używane i umieszczone w taki sposób, aby powstały zacienione miejsca. Mogą być użyte gliniane doniczki lub rurki w celu zapewnienia dalszego schronienia. Dodatek suszonych liści, bukowych, dębowych lub Ketapangu, może dodatkowo podkreślają naturalny wygląd, jak również oferuje dodatkową osłonę dla ryb, niosą ze sobą wzrost kolonii drobnoustrojów jako rozkładu materii. Mogą one stanowić cenne źródło pożywienia dla narybku oraz garbników.
Podobnie jak inne gatunki z tego rodzaju najlepiej czują się w dość słabym oświetleniu. Można dodać azjatyckich roślin, które przetrwają w takich warunkach, takich jak Mikrozorium, Taxiphyllum lub Cryptocoryne sp., Na powierzchni zalecanych jest kilka roślin pływających przydatnych do rozpraszania światła wpadającego do zbiornika. Filtracja nie musi być zbyt silny, a zasilany powietrzem filtr gąbkowy jest wystarczający. Zbiornik powinien być dobrze przykryty i nie wypełniamy go do góry, gdyż jak wszystkie Betta sp. wymaga od czasu do czasu dostępu do warstwy wilgotnego powietrza, które będzie tworzyć się nad powierzchnią wody i jest doskonałym izolatorem.
Temperatura wody: 21-25°C pH 5,5-7,5; miękka 0-10°n
Rozmnażanie:
Ryby te należą do tgzw. gębaczy. Najlepiej zorganizować oddzielny zbiornik do celów hodowlanych, chyba że ryby są już utrzymywane w zbiorniku biotopowym. Chociaż nie zawsze jest to możliwe, to idealny sposób na uzyskanie zgodnej pary do celów rozrodczych jest umożliwienie własnego wyboru z grupy. Jeśli samiec i samica są wybierane losowo nie zawsze są do siebie nastawione pokojowo i słabsza jednostka może być nawet zabita. Gdy para się dobierze zwykle nie przejawia żadnych agresji, chyba że mają ograniczoną przestrzeń. Podczas zalotów samiec intensywniej ubarwiony zbliża się do samicy z otwartym pyskiem i naprężonymi płetwami. Samica zwykle ustawia ciało tak, że samiec stoi z jej boku i może go obserwować. Jaja i mlecz są uwalniane w małych partiach w czasie gdy samiec owija się wokół ciała samicy. Przed rozpoczęciem właściwego tarła może być kilka prób owijania.
Obie ryby zbierają zapłodnione jaja, te wybrane przez samice przekazywane są samcowi. Gdy samiec ma wszystkie jaja w pysku cykl jest powtarzany aż samica pozbędzie się wszystkich jaj, proces ten może zająć trochę czasu. Po tarle jest bardzo ważne, aby dać samcowi jak najwięcej spokoju i ciszy. Samce notorycznie połykają ikrę po kilku dniach, jeśli samiec jest nadmiernie niepokojony. Z tego powodu wielu hodowców odławia samice zaraz po tarle aby nie niepokoiła samca. Okres inkubacji wynosi 12-17 dni na koniec którego samiec uwalnia w pełni uformowany narybek, który rozpoczyna swobodne pływanie. Sukces w ich wychowania polega na odłowieniu samca. Młode są wystarczająco duże (5mm), aby zaakceptować pokarm, taki jak wylęg solowca i micro. Karmimy małymi ilościami różnych pokarmów kilka razy dziennie dla najlepszego tempa wzrostu. Codziennie podmieniamy 5 – 10% objętości zbiornika w celu zapobieżenia gromadzenia się organicznych odpadów.
|