Betta stigmosa Tan & Ng, 2005
|
|||
 |
Rząd >> Rodzina:
(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Osphromenoidae) – Guraminowate
Występowanie:
Malezja
Wielkość:
do 4 cm
Synonimy:
* Betta stigmosus Tan & Ng, 2005
Cechy charakterystyczne:
gatunek stosunkowo spokojny, ze względu na dość specyficzne wymagania najlepiej jednak pielęgnować go w oddzielnych zbiornikach w parach lub grupach. Bojownik ten ma ciało szaroniebieskie z nieregularnymi, dużymi ciemnymi plamami. Wzdłuż boków przebiegają rzędy regularnie ułożonych niebieskawych punkcików tworzących charakterystyczne linie. Na bokach głowy od otworu gębowego, poprzez oko aż do łuków skrzelowych ciągną się wąskie czarne linie. Płetwy są niebieskawe. Samce różnią się od samic posiadaniem szerszej głowy, intensywniejszymi kolorami oraz dłuższymi płetwami brzusznymi. U samic z kolei niekiedy da się zauważyć (patrząc pod światło) obecność dużych jajników.
Zjada pokarm żywy lub mrożony (plankton, larwy owadów, rureczniki), niekiedy, po przyzwyczajeniu, udaje się również nakłonić ryby do przyjmowania pokarmów sztucznych.
Warunki hodowlane:
Dla pary w zupełności wystarczy akwarium o pojemności 40 l, dla większej grupy należy przygotować zbiornik ok. 100-litrowy. Na dnie powinien znaleźć się dobrze wypłukany żwir oraz kryjówki z kawałków drewna i korzeni. W zbiorniku należy zastosować wydajny, mocny filtr powodujący szybki ruch wody, co dobrze odzwierciedla warunki panujące w naturalnym środowisku życia tych ryb. Należy regularnie dokonywać dość znacznych (30% tygodniowo) podmian wody.
Temperatura wody: około 22°C pozostałe parametry mają mniejsze znaczenie, bowiem bojowniki te są pod tym względem bardzo tolerancyjne
Rozmnażanie:
Gatunek ten należy do gębaczy. Tarło inicjuje samica po czym ikra trafia do pyska samca. Młode opuszczają tę bezpieczną kryjówkę po ok. 14 dniach. Od razu są w stanie zjadać drobne, świeżo wyklute larwy solowca.