Biotodoma wavrini (Gosse, 1963)
|
|||
 |
Rząd >> Rodzina:
(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Ameryka Południowa. Dorzecza Orinoko i Rio Negro
Wielkość:
około 12 cm
Synonimy:
* Geophagus wavrini Gosse, 1963
Cechy charakterystyczne:
Pielęgnica ta jest pokojowo usposobiona i raczej płochliwa, zwłaszcza w początkowym okresie. W akwariach jest trzymana rzadko i zwykle pojedynczo. Dorosłe samce tego gatunku są większe od samic i mają dłuższe płetwy nieparzyste; ponadto mogą mieć silnie ku tyłowi wyciągnięte końce górnego i dolnego płata płetwy ogonowej oraz ku przodowi wydłużone płetwy brzuszne
Ryba wszystkożerna. Pokarm żywy i mrożony.
Warunki hodowlane:
Wymaga średniej wielkości zbiornika z dnem wysypanym drobnym piaskiem. Stabilna konstrukcja z fragmentów skał i rośliny posadzone rzędem wzdłuż bocznych i tylnej szyby zapewnia rybom strefę ochronną. W zasadzie pielęgnica ta nie niszczy roślin. Jeśli są dobrze umocowane nie wykopie ich nawet podczas rozrodu gdy ryje głęboko gniazda lęgowe.
Temperatura wody: 24-28°C Parametry wody: pH: 6,0-6,8 miękka 3-8°n
Rozmnażanie:
Samica składa ikrę zazwyczaj na kamieniach lub w jamach gniazdowych. Narybek jest początkowo wyjątkowo mały i może mieć problem z pobieraniem larw solowca, można więc im dostarczać dostateczną ilość pokarmu w postaci pierwotniaków. Wychowem zajmują się oboje rodzice – w czasie tarła wspólnie pilnują i bronią potomstwa oraz rewiru lęgowego.