Brachygobius nunus (Hamilton, 1822)
|
|||
 |
Rząd >> Rodzina:
(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Gobiidae) – Babkowate
Występowanie:
Azji Południowo-Wschodniej; Indie, Birma, Tajlandia, Półwysep Malajski i Indonezja po Borneo
Wielkość:
4 cm
Synonimy:
* Gobius alcockii Annandale, 1906
* Gobius bombayensis Annandale, 1919
* Gobius nunus Hamilton, 1822
Cechy charakterystyczne:
Cechą charakterystyczną tego gatunku są zrośnięte płetwy brzuszne, które pozawalają przyczepiać się do przedmiotów. Takie przyssanie się umożliwia utrzymanie w miejscu w wyniku np. silniejszeego strumienia wody. Płetwy w kolorze ciemnym z jasnymi obwódkami. Ogon biały, u nasady ciemny. Samce mniejsze z płaskim brzuchem. Pierwszy jasny pas występujący przy nasadzie głowy ma kolor żółtej plamy, u samiczek jest on ciemniejszy. Samiczki nieco większe, brzuch zaokrąglony.
Warunki hodowlane:
Hodowla tego gatunku wymaga dodawania do wody soli kuchennej (1-3 łyżki). W wodzie słodkiej u tych ryb występuje podatność na zachorowalność. W małym stadku(5-6 sztuk) czuje się pewniej. Z czasem wśród samców ukazuje się terytorialność do „rewirów”, które bronią przed innymi samcami. Na dnie wyłożonym żwirkiem wymagane jest rozmieszczenie kryjówek dla ryb w postaci grot z kamieni, korzeni czy też odwróconych doniczek, lub łupiny orzecha kokosowego, a nawet opuszczone skorupy większych ślimaków. Samica pływa po całym zbiorniku, zbyt napastowana przez samca unika jego terenu. Na wystrój roślinny nadają się m.in.: mikrozorium oskrzydlone.
Rozmnażanie:
Przebiega w ukryciu. Dla wychowu należy tempreaturę podnieść o 2-3 stopnie. Na okres godowy i podczas tarła żółta plama samców ulega zanikowi, pasy ciemne zmieniają się na bardziej jaskrawe przybierając kolor szaropomarańczowy zlewający się z tłem ciała. U samicy przed złożeniem ikry uwidacznia się małe podkładełko. Białawe jajeczka umieszczane są w ukryciu, na ścianie groty, łupiny, czy skorupy ślimaka. Przyczepiona tam ikra zawisa na małej krótkiej nóżce kołysząc się wraz z ruchem wody. Jak na wielkość tej ryby jest ona dość płodna (do 300 ziaren). Bezpośrednią opiekę nad ikrą sprawuje samiec. Dla bezpieczeństwa innych ryb jak i samej samicy dobrze jest odizolować pozostałe ryby. Można też przełożyć samca z ikrą do osobnego zbiornika. Rozwój jaj trwa kilka dni. Po wykluciu się narybku należy samca wyłowić gdyż może go zjeść. Wylęgły narybek przez pierwsze 2 dni jest „zawieszony” pod powierzchnią wody, następnie po zużyciu zawartości woreczka żółtkowego zaczyna poszukiwać pożywienia. Ich pierwszym pożywieniem są larwy solowca. Po upływie miesiąca młode uzyskują poprzeczne pasy, wybarwiają się po około 7 tygodniach.
Artykuły z czasopisma AKWARIUM: 2/77,