Luciocephalus pulcher (Gray, 1830)
Szczupakogłów
Rząd >> Rodzina:
(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Osphromenoidae) – Guraminowate
Występowanie:
Azja; Części Tajlandii, Malezji, Indonezji i Brunei Darussalam.
Wielkość:
około 18 cm do 20 cm
Synonimy:
* Diplopterus pulcher Gray, 1830
Cechy charakterystyczne:
Zamieszkuje bagna torfowe i inne zalesione, często stojące siedliska wodne. Te biotopy zawierają wodę, która jest zwykle zabarwiona na ciemnobrązowo, kwasami humusowymi i innymi chemikaliami uwalnianymi przez rozkładający się materiał organiczny. Zawartość rozpuszczonych minerałów jest niezmiennie pomijalna, a pH może wynosić zaledwie 3,0 lub 4,0. Gęsty baldachim lasu deszczowego powyżej zwykle oznacza, że bardzo mało światła przenika do powierzchni wody, a podłoże jest zwykle zaśmiecone zwalonymi gałęziami drzew i gnijącymi liśćmi. Dymorfizm płciowy nieznany.
Podobnie jak inne gatunki z podrzędu Anabantoidei, Luciocephalus posiada dodatkowy aparat oddechowy zwany narządem labiryntu. Zwany tak ze względu na strukturę przypominającą labirynt, narząd ten pozwala rybom w pewnym stopniu oddychać powietrzem atmosferycznym. Powstaje w wyniku modyfikacji pierwszego łuku skrzelowego i składa się z wielu silnie unaczynionych, pofałdowanych płatów skóry. Struktura narządu różni się pod względem złożoności między gatunkami, wydaje się być lepiej rozwinięta u tych, które żyją w warunkach szczególnie ubogich w tlen.
Jest to łaźcowiec wiodący drapieżny tryb życia i trudny do odzwyczajania od żywych pokarmów. Posiada jedną z najbardziej wystających szczęk ze wszystkich ryb, posiadającą zdolność rozciągania aparatu gębowego do około jednej trzeciej długości ciała. Dzięki temu może zjadać zdobycz o prawie połowę mniejszą od swojego własnego rozmiaru. Czeka, nieruchomy i mocno zakamuflowany, dopóki odpowiednia ofiara (zwykle mniejsza ryba) nie znajdzie się w zasięgu. W mgnieniu oka rzuca się do przodu, dosłownie pochłaniając ofiarę swym ogromnym pyszczkiem. Chociaż preferowanym pokarmem są żywe ryby, dżdżownice, świerszcze i żywe krewetki są również akceptowane. Jeśli zamierzasz używać żywych ryb , warto założyć oddzielny zbiornik zawierający kolonię żywicieli. Hodowanie ich do karmienia zmniejszy ryzyko chorób lub wprowadzenia pasożytów poprzez ryby kupowane w sklepie. Należy go pielęgnować wspólnie z takimi rybami, których nie zdoła połknąć.
Warunki hodowlane:
Najlepiej hodować go w obszernym zbiorniku (120 litrów powinno być rozważanym minimalnym rozmiarem), gęsto obsadzonym roślinami oraz udekorowanym korzeniami, wśród których będzie mógł się ukryć. Ten drapieżnik poluje z zasadzki często można go zobaczyć, jak unosi się nieruchomo w środkowej lub górnej części wody i jest najszczęśliwszy, gdy jest trzymany w zbiorniku ocienionym przez liście pływającej roślinności. Aby skutecznie go utrzymać trzeba symulować kwaśne czarne wody tak jak w jego naturalnych warunkach. Można użyć włókna torfowego jako podłoża i dodać kilka korzeni i gałęzi ułożonych tak, aby niektóre z nich wystawały na powierzchnię. Pozostawiamy kilkunastocentymetrową przerwę między pokrywą a wodą, ponieważ gatunek ten nie tylko wymaga warstwy wilgotnego powietrza nad zbiornikiem, ale jest również doskonałym skoczkiem. Dodanie suchych liści bukowych, dębowych lub liści migdałecznika spowoduje naturalny wygląd reprezentujący naturalne siedlisko tego gatunku. Ruch wody powinien być ograniczony do minimum, więc ustawiamy filtr na dość powolną pracę. Regularne częściowe podmiany wody są konieczne w celu utrzymania wymaganej jakości wody.
Chociaż istnieje kilka doniesień o udanym współżyciu tego szczupaka z rybami podobnej wielkości, które cieszą się tymi samymi warunkami wodnymi, naprawdę najlepiej jest trzymać go w zbiorniku gatunkowym . Oprócz zdolności do zjadania mniejszych towarzyszy, jest w rzeczywistości dość nieśmiały i może łatwo stać się zagrożony, jeśli przebywa obok znacznie większych lub bardziej energicznych gatunków. Może być trzymany w grupach w wystarczająco przestronnych akwariach, ale gdy wszystkie ryby są porównywalnej wielkości, w przeciwnym razie bardzo prawdopodobne jest wystąpienie kanibalizmu.
Mając reputację gatunku trudnego do utrzymania w niewoli, L. pulcher jest polecany tylko tym entuzjastom, którzy są w stanie zapewnić specjalistyczną dietę i opiekę, której wymaga dla jego długotrwałego zdrowia. Bardzo słabo znosi transport i często jest sprzedawany w osłabionym, wycieńczonym stanie. Szczególnie podatny jest na infekcje bakteryjne. Przy zakupie uważnie należy obserwować ryby i unikać tych, które mają czerwone plamy wokół narządów gębowych i płetw lub wydają się szczególnie apatyczne. Po adaptacji, zapewnieniu odpowiednich warunków i odpowiedniego karmienia jest właściwie dość odpornym i bardzo niezwykłym labiryntowcem.
Parametry wody: Temperatura : 22-28°C miękka do średnio twardej 2 – 10°n Kwaśna woda jest warunkiem koniecznym do utrzymania tego gatunku. W swoich naturalnych wodach żyje w wodzie o pH nieco powyżej 3,0! W akwarium za absolutne maksimum należy uznać wartość 6,0.
Rozmnażanie:
Jest to gębacz ze strony samca, który został z powodzeniem wyhodowany w akwariach, chociaż dostępnych jest niewiele danych. Samiec trzyma jaja w pysku przez około 30 dni, zanim wypuści w pełni uformowany narybek . W tym okresie lęgowym nie próbuje jeść.  
|
