Phoxinus phoxinus (Linnaeus, 1758)
Strzebla potokowa

Rząd >> Rodzina:
(Cypriniformes) – Karpiokształtne >> (Cyprynidae) – Karpiowate
Występowanie:
Europa od pn. Hiszpanii, Francji i Wysp Brytyjskich (z wyjątkiem północnej Szkocji) do Uralu i dalej w pn. Azji. W Polsce pod ścisłą ochroną .
Wielkość:
14 cm
Synonimy:
* Cyprinus aphya Linnaeus, 1758
* Cyprinus chrysoprasius Pallas, 1814
* Cyprinus galian Gmelin, 1789
* Cyprinus isetensis Georgi, 1775
* Cyprinus lumaireul (non Schinz, 1840)
* Cyprinus morella Leske, 1774
* Cyprinus phoxinus Linnaeus, 1758
* Cyprinus rivularis (Pallas, 1773)
* Leuciscus phoxinus (Linnaeus, 1758)
* Phoxinus csikii Hankó, 1922
* Phoxinus czekanowskii sedelnikowi (non Berg, 1908)
* Phoxinus laevis Fitzinger, 1832 |
|
* Phoxinus laevis balchaschana Kessler, 1879
* Phoxinus laevis mikrosquamatus (non Kashchenko, 1899)
* Phoxinus laevis ujmonensis (non Kashchenko, 1899)
* Phoxinus marsilii Heckel, 1836
* Phoxinus phoxinus carpathicus Popescu-Gorj & Dumitriu, 1950
* Phoxinus phoxinus colchicus (non Berg, 1910)
* Phoxinus phoxinus phoxinus (Linnaeus, 1758)
* Phoxinus phoxinus strandjae (non Drensky, 1926)
* Phoxinus rivularis (Pallas, 1773)
* Phoxinus saposchnikowi (non Kashchenko, 1899)
* Phoxinus varius Perty, 1832
* Phoxynus montanus Ogérien, 1863
* Salmo rivularis Pallas, 1773 |
Cechy charakterystyczne:
Żyje w ławicach. Ryba towarzyska, przypowierzchniowa. Ciekawostki Strzebla jest wrażliwa na zanieczyszczenia, dlatego jej obecność jest dowodem czystości wody
Żywi się wodnymi bezkręgowcami i owadami, rzadziej roślinami.
Warunki hodowlane:
Stadko rybek można trzymać w wielogatunkowym zbiorniku z niepodgrzewaną wodą. Ryba ta nie ryje w podłożu. W akwarium możliwy jest wychów narybku. Temperatura wody: 6-20°C Parametry wody: pH: 6,5-7,5 średnio twarda do twardej 8-20°n
Rozmnażanie:
Trze się od kwietnia do czerwca, a nawet lipca, w płytkiej wodzie o piaszczystym podłożu. Populacje jeziorowe zazwyczaj trą się w dopływach. Składa do 1000 ziaren ikry. W tym okresie u samców występuje intensywne ubarwienie godowe. Grzbiet staje się bardzo ciemny, boki brązowe a brzuch czerwony. Czerwone stają się także brzegi warg oraz nasada płetw parzystych i odbytowej. Zarówno u samców jak i u samic pojawia się wysypka tarłowa. 
|