Procatopus nototaenia Boulenger, 1904
|
Rząd >> Rodzina:
(Cyprinodontiformes) – Karpieńcokształtne >> (Procatopodidae)
Synonimy:
Brak
Występowanie:
Afryka; Uważana za endemiczny gatunek dla dorzecza rzek Lobi i Kienke w południowo-zachodnim Kamerunie.
Wielkość:
Samce mogą osiągać 6 cm, podczas gdy samice są znacznie mniejsze, mają około 3,75 cm.
Cechy charakterystyczne:
Występuje zwykle w zacienionych leśnych strumieniach z czystą, umiarkowanie płynącą wodą. Te zazwyczaj wykazują bujny marginalny wzrost roślin z dużą ilością roślinności zwisającej nad pokrywą wody.
Gatunek może żyć w społeczności innych pokojowych ryb, które korzystają z podobnych warunków. W zbiorniku ze strumieniem o tematyce afrykańskiej odpowiednimi towarzyszami mogą być: Alestopetersius caudalis lub Ladigesia roloffi , afrykańskie gatunki Garra , mniejsze sumy i reofilne pielęgnice, takie jak Steatocranus. Będzie również dobrze radzić sobie z rybami z rodziny danio, wieloma południowoamerykańskimi kąsaczowatymi i mniejszymi zbrojnikami. Nie należy ich trzymać z żadną znacznie większą lub bardziej energiczną rybą, ponieważ są dość płochliwe i łatwo zostaną pokonane w walce o jedzenie. Kolorowe i eleganckie płetwy dorosłych samców mogą okazać się bardzo kuszące dla każdego gatunku, który słynie z podgryzania płetw. Z natury jest gatunkiem ławicowym i wygląda znacznie bardziej imponująco, gdy jest trzymany w grupach, więc zawsze kupujemy minimum 6-8 osobników. Staramy się uzyskać mieszankę samców i samic, ponieważ samce będą wykazywać bardziej intensywne ubarwienie w obecności płci przeciwnej .
Do rodzaju Procatopus obecnie zaliczamy: ( P. aberrans , P. lambertii , P. nimbaensis , P. nototaenia , P. schioetzi i P. similis ) W rzeczywistości są one bliżej spokrewnione z żyworodnymi gatunkami podrodziny Poeciliinae niż popularne Karpieńcowate. Żadne z nich nie są szczególnie popularne w akwarystyce, chociaż wyspecjalizowani sprzedawcy mogą je czasami udostępniać. Niektóre, takie jak P. nototaenia i P. aberrans są jednak dość szeroko dostępne w kręgach hobbystów. P. nototaenia występuje w kilku formach kolorystycznych w zależności od lokalizacji. Należą do nich „Kribi”, „Yabassi”, „Fifinda”, „Makondo”, „Edea” i „Kopongo”. Zwykle tylko samce tych osobników różnią się umaszczeniem i płetwami, a samice wydają się prawie identyczne i bardzo trudne do odróżnienia. W akwarium nigdy nie należy mieszać różnych form, aby uniknąć hybrydyzacji .
Samce są większe i znacznie bardziej kolorowe niż samice, które mają stosunkowo prosty srebrzysty kolor. Płetwy grzbietowa, odbytowa i ogonowa u samców stają się wydłużone w miarę dojrzewania ryb, co przynosi spektakularny efekt w niektórych populacjach.
Odwrócony pysk i wysklepiony kształt ciała sugerują, że gatunek ten żeruje głównie na małych bezkręgowcach zjadanych w naturze z powierzchni wody. W akwarium szczególnie lubi żywe i mrożone pokarmy, takie jak Daphnia , bloodworm i artemia.
Warunki hodowlane:
Biorąc pod uwagę aktywny charakter ryb, zaleca się zbiornik o wymiarach co najmniej 60 cm x 30 cm x 30 cm – czyli około 54 litry do pomieszczenia małej grupy.
Ten gatunek dobrze się czuje w silnie obsadzonych akwariach, w których wzrost wodnych roślin zapewnia wiele zacienionych obszarów. Dobrym pomysłem jest również dodanie pływającej roślinności, ponieważ pływa ona głównie w górnych warstwach słupa wody. Będzie się również dobrze rozwijał w zbiorniku skonfigurowanym tak, aby przypominał jego naturalne środowisko czyli czyste strumienie dżungli. Używamy grubego żwiru jako podłoża, dodając gładkie, wymyte przez wodę skały i korzenie, aby uzyskać pożądany efekt. Umieszczenie filtra lub kamienia napowietrzającego na jednym końcu zbiornika zapewni pożądany przepływ. Umieszczamy go w taki sposób, aby przepływ wody rozbijał powierzchnię, gdyż jest to przydatne w dostarczaniu dodatkowego tlenu. Większość roślin wodnych nie będzie się rozwijać w takich warunkach, ale rodzime afrykańskie rodzaje Bolbitis i Anubias są wytrzymałe i zwykle przeżywają. Pochodzenie ryb z takich środowisk, w których woda jest stale odświeżana, oznacza, że gatunek ten jest szczególnie wrażliwy na gromadzenie się odpadów organicznych . Niewielkie, częste podmiany wody w zakresie 10-20% objętości zbiornika są zatem koniecznością, aby utrzymać wysoką jakość wody.
Temperatura wody: 20 – 25 ° C Parametry wody: twardość 1-10°n, pH 5,8 – 7,5
Rozmnażanie:
Do celów hodowlanych wystarczy pusty, z delikatną filtracją zbiornik z przyciemnionym oświetleniem. Podobnie jak inne Procatopus, gatunek ten stosuje strategię rozmnażania znaną jako tarło szczelinowe, w którym jaja są składane w małych zakamarkach, aby uniknąć drapieżnictwa. Odpowiednie podłoże można zapewnić, dodając kępy mchu jawajskiego lub umieszczając mopy tarliskowe z gumkami, tak aby mop był ściśnięty razem. Można również użyć odpowiednich kawałków drewna lub być może małych kamieni, ale trudniej byłoby usunąć jaja. Należy również dodać mały filtr powietrzny, aby zapewnić dodatkowe natlenienie. Tarlaki karmimy drobnym pokarmem żywym i mrożonkami. Gdy osiągną dojrzałość płciową, powinny zacząć składać ikrę. Jaja powinny być przeniesione do osobnego zbiornika lub odpowiedniego pojemnika. Jeśli ryby niechętnie się rozmnażają, można podnieść temperaturę o kilka stopni w ciągu kilku dni. Niektórzy hodowcy stosują kamień napowietrzający w pojemniku do wylęgu. Długość okresu inkubacji zależy od temperatury, ale 10-14 dni to norma. Maleńki narybek będzie początkowo wymagać bardzo drobnego pokarmu typu pierwotniaki, a następnie wylęg artemii po 3-4 dniach. Rosną powoli i przez pierwsze kilka miesięcy mogą wydawać się mieć trudności z pływaniem, ponieważ przyjmują dziwną postawę głową w górę. Jest to całkowicie naturalne i prawdopodobnie pomaga im znaleźć pożywienie w naturze.
Artykuł z czasopisma AKWARIUM: 4/78,