Retroculus xinguensis Gosse, 1971
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Ameryka Południowa: dorzecze Amazonki , w rzekach Xingu Tapajos
Wielkość:
14,4 cm
Synonimy:
* Brak
Cechy charakterystyczne:
Ten gatunek występuje przy kaskadach lub szybko płynących odcinkach rzek w czystych wodach. Siedliska te zwykle zawierają wiele głazów różnej wielkości, oraz podłoża z piasku lub żwiru w strefach brzegowych.
Stosunkowo spokojna chyba do hodowli, ale może polować na małe rybki dlatego najlepiej utrzymywać obok spokojnych ryb ale równych lub większych. To Jest rybą towarzyską i zwykle występuje w w luźnych skupiskach poza okresem rozrodczym. Najlepiej hodować w grupie 5-8 sztuk. Gdy utrzymywane są w mniejszej liczbie słabsze osobniki mogą stać się celem nadmiernego antagonizmu przez jednostki dominującej lub grupa może zachowywać się nerwowo.
Osobniki dorosłe samców są znacznie smuklejsze niż samice, jest to t najbardziej widoczne w obszarze pomiędzy brzusznymi i odbytowymi płetwami, które są praktycznie proste u samców, a zaokrąglone u samic. Ponadto, płetwy brzuszne są powiększone o większej proporcji czerwonego pigmentu w dojrzałych samców. U młodych ryb nie ma żadnego zewnętrznego dymorfizmu płciowego.
W naturalnej diecie dominują bezkręgowce wodne, szczególnie ochotkowate.
W akwarium akceptują wysokiej jakości pokarmy żywe lub mrożone ochotkowate, Tubifex, Artemia, Gammarus, larwy komarów, małe dżdżownice, itd. Przynajmniej niektóre z suszonych produktów powinien zawierać dużą ilość warzyw, takich jak Spirulina lub podobne. Dla najlepszego tempa wzrostu i kondycji podajemy 3-5 małych posiłków dziennie, zamiast jednej dużej porcji.
Warunki hodowlane:
Akwarium powinno być co najmniej około 200 x 60 cm. Akwarium powinno być zaprojektowane i utrzymywane w takiej konfiguracji aby przypominało płynącą rzekę. Podłoże powinno być złożona z miękkiego piasku zmieszanego z małymi kamyczkami jeśli celem jest hodowla i rozmnażanie. Skały, głazy, korzenie, gałęzie, a także rośliny wodne mogą być również dodawane, ale powinny być odporne, najlepiej takie, które mogą być uprawiane jako przymocowane do elementów wnętrza.
Te pielęgnice są nietolerancyjne wobec odpadów organicznych i wymagają nieposzlakowanie czystej wody, aby się dobrze rozwijać. Wysoki poziom rozpuszczonego tlenu i przepływ wody jest także zalecany, co oznacza dodatkowe pompy cyrkulacyjne w razie potrzeby.Co tygodniowe podmiany wody 30-70% należy uznać za obowiązkowe.
Rozmnażanie:
Najlepiej jeżeli z grupy młodych ryb dobierze się para samodzielnie i tu wymagany jest stopień cierpliwości, ponieważ może to być co najmniej rok, często dwa lub więcej, aż staną się dojrzałe płciowo ,
Zaloty są inicjowane przez samca, często na kilka dni przed złożeniem jaj utworzona para pracuje razem w celu wykopania jednego lub więcej dużych wgłębień w podłożu. Tarło zazwyczaj odbywa się w jednym z nich, przy czym samica wypuszcza partię jajeczek a samiec przemieszcza się i je zapładnia. Proces ten powtarza się wielokrotnie aż zostanie złożonych około 200 lub więcej jaj.
Jaja są bardzo kleiste i szybko pokrywają się ziarnami piasku. Po zakończeniu tarła są one pokrywane warstwą drobnego żwiru, małych kawałków korzeni lub innych zanieczyszczeń. Alternatywnie, mogą one być umieszczone w stosie takiego materiału zbudowanego przed tarłem. Takie „gniazdo” jest zazwyczaj przenoszone do innych miejsc w regularnych odstępach czasu podczas inkubacji przez tarlaki. Moga byc wykorzystane od razu wykopane dołki lub kopane są nowe.
Po 3-4 dniach jaja zaczynają się wylęgać, a narybek pozostaje w gnieździe, aż ich woreczki żółtkowe zostaną całkowicie wchłonięte. Gdy zaczną swobodnie pływanie trzeba je karmić wylęgiem artemii i podobnej wielkości pokarmami. Niektóre pary zaganiają młode do gniazda przed zmrokiem, kontynuując takie zachowania przez kilka tygodni po zakończeniu tarła.
|