Rhinogobius mekongianus (Pellegrin & Fang 1940)
|
https://www.seriouslyfish.com/ |
Rząd >> Rodzina:
(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Gobiidae) – Babkowate
Występowanie:
Azja: Znany z różnych części środkowego i górnego dorzecza Mekongu z zapisami istniejącymi dla dopływów Nam Tha, Nam Ou, Nam Khan, Nam Lik, Nam Ngum i Nam Mang w Laosie, Nam Noeua (dopływ Nam Ou) w Wietnam i Mae Nam Kok w Tajlandii.
Wielkość:
Dorasta do 4,5-5 cm.
Synonimy:
Gobius mekongianus Pellegrin & Fang, 1940
Ctenogobius mekongianus (Pellegrin & Fang, 1940)
Ctenogobius cephalopardus Smith, 1945
Cechy charakterystyczne:
Rhinogobius: od greckiego rhinos , co oznacza „nos” i rodzajowa nazwa Gobius. mekongianus: nazwany na cześć rzeki Mekong, dla której jest endemiczny.
Zamieszkuje mniejsze rzeki, dopływy i strumienie o podłożu ze żwiru, skał, głazów i odsłoniętego podłoża skalnego, które podlegają sezonowym zmianom natężenia przepływu wody, głębokości i zmętnienia. Rośliny wodne zwykle nie są cechą takich siedlisk, chociaż roślinność nadbrzeżna i nawisowa może rosnąć gęsto.
Dorosłe samce są intensywniej ubarwione i mają nieco bardziej wydłużone płetwy grzbietowe i odbytowe niż samice.
Rhinogobius spp. wydają się być drapieżnikami żywiącymi się szeregiem małych bezkręgowców, skorupiaków i podobnych zwierząt. W akwarium należy im podawać drobne żywe lub mrożone pokarmy takie jak ochotki lub larwy komarów, artemię, rozwielitki, mysis itp. Suszona żywność może być przyjmowana po okresie aklimatyzacji, ale nie powinna być stosowana regularnie.
Warunki hodowlane:
Akwarium o wymiarach podstawy 60 x 30 cm powinno być wystarczające, aby pomieścić małą grupę. Nie jest trudno utrzymać je w odpowiednich warunkach; zalecane jest utrzymywanie w zbiorniku zaprojektowanym jako symulacja płynącego strumienia z podłożem o zmiennie wielkości kamieni, piasku , drobnego żwiru , a nawet większych skał i głazów. Może być dodatkowo wyposażone w korzenie, rury z terakoty, doniczki itp tak ułożone aby tworzyć sieć zakątków, zakamarków i zacienionych miejsc, zapewniających tym samym ukrycie się ryb. Podczas gdy większość roślin wodnych nie będzie w stanie rozwijać się w takim otoczeniu możemy użyć odporne rodzaje takie jak Microsorum, Bolbitis lub Anubias spp. Podobnie jak wiele innych ryb, które naturalnie zamieszkują bieżące wody nie tolerują nagromadzenia organicznych zanieczyszczeń i wymagają nieposzlakowanie czystej wody, aby dobrze się rozwijać. Należy wykonywać co tygodniowe podmiany wody 30-50% objętości zbiornika. W akwarium wskazana jest wysoka zawartość rozpuszczonego tlenu, oraz dobry przepływ wody w zbiorniku co zapewni zastosowanie dobrej pompy z napowietrzaniem.
Temperatura: 18 – 26 ° C pH: 6,0 – 7,5 Twardość: 2-15°
Rozmnażanie:
O ile wiadomo, nie udało się to jeszcze osiągnąć w akwariach, ale obserwacje dzikich ryb sugerują, że jaja są składane na suficie jaskini lub szczeliny i strzeżone przez samca aż do wyklucia, co jest typowe dla rodzaju.