Rhynchocypris percnurus (Pallas, 1814)
|
||||
| Phoxinus percnurus posnaniensis Berg, 1932 Cyprinus percnurus Pallas, 1814 Eupallasella percnurus (Pallas, 1814) Morocco percnurus (Pallas, 1814) Phoxinus percnurus (Pallas, 1814) Cyprinus perenurus Pallas, 1814 Eupallasella perenurus (Pallas, 1814) Phoxinus perenurus (Pallas, 1814) Phoxinus jelskii Dybowski, 1869 Leucaspius fischeri Sabanyeev, 1872 Phoxinus perenurus dauricus Dybowski, 1877 Phoxinus percnurus dauricus Dybowski, 1877 Phoxinus laevis var. punctatus Benecke, 1881 Phoxinus stagnalis Warpachowski, 1886 |
Phoxinus altus Warpachowski, 1887 Phoxinus sabanejewi Warpachowski, 1887 Phoxinus variabilis Warpachowski, 1887 Phoxinus percnurus mantschuricus Berg, 1907 Phoxinus perenurus mantschuricus Berg, 1907 Phoxinus percnurus sachalinensis Berg, 1907 Moroco percnurus sachalinensis (Berg, 1907) Phoxinus crucifer Gratzianov, 1907 Phoxinus dybowskii Lorec & Wolski, 1910 Phoxinus percnurus sarykul Ruzsky, 1926 Phoxinus czekanowskii posnaniensis Berg, 1932 Phoxinus percnurus gdaniensis Berg, 1932 Phoxinus percnurus occidentalis Kaj, 1954 |
Cechy charakterystyczne:
Strzebla błotna występuje w niewielkich zbiornikach wodnych: jeziorkach, stawach, starorzeczach i torfiankach. Często jest jedyną rybą występującą w danym zbiorniku. Preferuje wody mocno zarośnięte. Ryba stadna.
Ryba drobna. Otwór gębowy końcowy i skośny. Oczy duże. Sylwetka wrzecionowata, bocznie spłaszczona. Ciało upstrzone ciemnymi plamkami. Barwa ciała zmienna. Grzbiet ciemnobrązowy z zielonkawych odcieniem, boki jasno-żółtozłote, brzuch kremowy. Po bokach biegnie szaro-fioletowa smuga. Linia boczna pełna. Łuski pokrywające ciało drobne i cykloidalne. Płetwy krótkie, zaokrąglone, o bezbarwne lub cielistej barwie. Płetwa grzbietowa zaczynają się za płetwami brzusznymi. Płetwa ogonowa delikatnie wcięta, jej trzon krótki. Dymorfizm płciowy słabo widoczny. Samice różnią się od samców większą głową, natomiast samce mają nieco dłuższe płetwy parzyste. W okresie rozrodczym u samców występuje nieznaczna wysypka perłowa.
Żywi się planktonem, owadami, mięczakami, a także jajami ryb. W akwarium przyjmują żywe pokarmy: larwy owadów, rureczniki i grubszy plankton. Przyjmują również mrożonki – po przyzwyczajeniu – nawet pokarmy suche.
Warunki hodowlane:
Stadko rybek można trzymać w zbiorniku z niepodgrzewaną wodą. Zbiornik z piaszczystym dnem i gęstą obsada roślinną, zwłaszcza z moczarki kanadyjskiej i rdestnicy pływającej. Jako dekoracje dobrze nadają się korzenie i kawałki drewna. Konieczna jest umiarkowana filtracja oraz regularne, niezbyt obfite podmiany wody. Można hodować z innymi rybami tak jak słonecznice lub piskorze. W akwarium możliwy jest wychów narybku. Temperatura wody: 6-20°C Parametry wody: pH: 6,0-8,0 GH; 10-20°n
Rozmnażanie:
Do rozrodu przystępuje od maja do lipca, przy temperaturze wody 11 do 20°C. Kleista ikra składana jest wśród roślinności, do której następnie się przytwierdza. Samica składa od 500 do 1500 ziaren ikry. Tarło porcyjne (składane zwykle w trzech porcjach). Średnica kremowych jaj wynosi 1 mm, po napęcznieniu 1,5 mm. Wylęg następuje po 5-15 dniach. Larwa po wykluciu mierzy 4 mm. Dojrzałość płciową osiąga w drugim lub trzecim roku życia (przy długości ciała ok. 70 mm). Ryba krótkowieczna, żyje do pięciu-sześciu lat. W naszym kraju gatunek pod ścisłą ochroną.
