Romanogobio uranoscopus (Agassiz, 1828)
|
||
 https://www.lfvooe.at |
Rząd >> Rodzina:
(Cypriniformes) – Karpiokształtne >> (Cyprynidae) – Karpiowate
Występowanie:
Europa: dorzecze Dunaju (brak w głównym nurcie Dunaju z wyjątkiem górnego biegu i odcinków z szybkim prądem)
Wielkość:
10 cm
Synonimy:
* Cyprinus uranoscopus Agassiz, 1828
* Gobio uranoscopus (Agassiz, 1828)
* Gobio uranoscopus uranoscopus (Agassiz, 1828)
* Gobio frici Vladykov, 1925
* Gobio uranoscopus frici Vladykov, 1925
Cechy charakterystyczne:
Ciało tej ryby jest smukłe, prawie okrągłe i wydłużone, jej grzbiet jest szarobrązowy, boki ciała mienią się srebrzysto, a brzuch jest białawy. Zwykle 5 ciemnych pręg biegnie od grzbietu, pośrodku boków ciała znajdują się dalsze duże, ciemne plamy, które czasami są słabo widoczne Pysk ryby jest długi i spiczasty z przodu, wargi są skierowane w dół, na dolnej szczęce ma długie wąsy, które po złożeniu sięgają daleko za oczy. Płetwy grzbietowe i odbytowe mają 1-2 ciemne pasma. Płetwa ogonowa jest głęboko rozwidlona. Jego oczy są wysoko nad głową („uranoscopus” oznacza „obserwator nieba”).
Ryba preferuje szybko płynące strumienie (prędkość przepływu co najmniej 0,7 m/s) oraz rzeki z czystą i bogatą w tlen wodą oraz piaszczystymi lub żwirowymi powierzchniami, ponieważ potrzebują ich do tarła. Żyje w małych grupach blisko podłoża i prowadzi nocny tryb życia (dorosłe ryby). Młode rybki są dzienne i preferują obszary o niewielkim prądzie w pobliżu brzegu.
W naturze Romanogobio uranoscopus żywi się larwami owadów, małymi skorupiakami, robakami i innymi małymi zwierzętami glebowymi, w tym roślinami.
Warunki hodowlane:
Stawia wysokie wymagania co do jakości wody. Zasadnicze znaczenie ma chłodna, czysta, skutecznie filtrowana i dobrze natleniona woda. W akwarium powinien występować Jej wyraźny przepływ. Podłoże piaszczyste, z większymi i mniejszymi kamykami i pewną liczbą roślin.
Parametry wody pH: 7,0-7,5 dH do 20° Temperatura wody: 10-18°C
Rozmnażanie:
Rozmnażają się od maja do czerwca. Samice składają jaja na płytkich obszarach z dobrą cyrkulacją wody. Jaja wypuszczane są na otwartą wodę, dryfują z prądem, następnie opadają na dno i przylegają do podłoża (kamienie, żwir). W okresie tarła u samców pojawia się silna wysypka tarłowa.
