Silurus glanis Linnaeus, 1758
Sum pospolity
Rząd >> Rodzina:
(Siluriformes) – Sumokształtne >> (Siluridae) – Sumowate
Występowanie:
Europa; wprowadzony sztucznie na Wyspach Brytyjskich.
Wielkość:
300 cm
Synonimy:
* Siluris glanis Linnaeus, 1758
* Silurus glanis aralensis Kessler, 1872
* Silurus silurus Wulff, 1765
Cechy charakterystyczne:
Apetyt suma jest nie do zaspokojenia: zjada inne ryby, ptactwo wodne i rośliny niemal wszystko, co zmieści się w jego ogromnej paszczy. Zdarzają się osobniki do 3 m długości; rekordowy mierzył aż 5 m.
Wszystkożerny
Warunki hodowlane:
Ryba nie nadaje się do akwarium, chyba że w młodym wieku. Miejscem bardziej odpowiednim do hodowania suma jest jezioro.
Parametry wody w naturze pH: 6,0-7,6 dH: do 20°, Temperatura wody: 4-20°C
Rozmnażanie:
Samica składa około stu tysięcy przylepiających się do podłoża jajeczek, które ochrania samiec. Młode lęgną się, w zależności od temperatury wody, po 3-4 dniach.
               
|
Opis pochodzi ze strony: www. akwadrago.pl
Silurus glanis
Systematyka
Rząd
Siluriformes sumokształtne
Rodzina
Siluridae sumowate
Gatunek
Silurus glanis Linnaeus, 1758
Sum europejski
Synonim
Siluris glanis Linnaeus, 1758
Silurus silurus Wulff, 1765
Silurus glanis aralensis Kessler, 1872
Synonim
FishBase
Występowanie
Europa, Azja –
Wielkość
Do 260cm chociaż podawane są wartości 500 cm.
Dymorfizm płciowy
Prawdopodobnie samce mają grubsze twarde promienie płetw piersiowych.
Woda
twardość do 20°dH
pH 6,0 – 7,5
temperatura 5 – 25 °C
Akwen
Wszystko zależy od tego jakiej i do jakiej wielkości chcemy suma trzymać. Dla osobników do 30 cm minimum długość i szerokość 200×90 cm. Umeblowanie skromne. Podłoże oczywiście drobny piasek, do tego kilka kłód drewna lub korzeni i na tym w zasadzie można zakończyć. Oświetlenie jest zbędne w zupełności wystarczy światło dzienne.
Zachowanie
Jak większość sumokształtnych w dzień będzie odpoczywał, zazwyczaj schowany w kryjówce. Natomiast wieczorem i w nocy jest dość aktywny. Wyspecjalizowany drapol który wszamie wszystko co zmieści mu się do pyska, także przedstawicieli swojego gatunku.
Dieta
Wyspecjalizowany drapol. Młode osobniki karmimy wszelkimi mrożonkami dla ryb jak gammarus, ochotka, krewetka, kryl, siekane dżdżownice, jednak nie wolno karmić dojrzałymi płciowo rosówkami dość często, chociaż nimi najszybciej by się najadły. Z nieznanych mi przyczyn ryby często karmione rosówkami padają, dlatego powinny to być średniej wielkości robaki. Drobno krojone filety ryb, oraz małe żywe rybki. Dorosłe karmimy żywymi lub mrożonymi, oczywiście przed podaniem rozmrożonymi większymi rybami, filetami rybimi pociętymi w paski. Młode karmimy codziennie, po przekroczeniu około 40 cm co 2 -3 dni. Nie karmimy zbyt często złotymi rybkami potocznie zwanymi welonami i karasiami ozdobnymi do oczka, ponieważ ich mięso zawiera tiaminazę która rozkłada witaminę B1. Oczywiście jeżeli welona podamy raz na jakiś czas to nic się złego nie stanie, jeżeli jednak to będzie pokarm podawany często gęsto, to ryby zrobią fajt i po sprawie. Jako że niektórzy nie wierzą w to co pisze o tym związku, znalazłem ściągę na necie http://www.wetwebmedia.com/ca/volume_6/volume_6_1/thiaminase.htm
Obficie karmione przybierają na masie.
Seks
–
Wymagania
Przestrzeń.
|
