Tetraodon fluviatilis Hamilton, 1822
Kolcobrzuch cejloński
|
http://www.aquaria.rs |
Rząd >> Rodzina:
(Tetraodontiformes) – Rozdymkokształtne >> (Tetraodontidae) – Rozdymkowate
Występowanie:
Zamieszkuje wody Sri Lanki, Indii, Bangladeszu i Myanmaru – wolno płynące rzeki i ich ujścia
Wielkość:
17 cm
Synonimy:
* Arothron dorsovittatus Blyth, 1860
* Chelonodon fluviatilis (Hamilton, 1822)
* Dichotomycterus rangoonensis Le Danois, 1959
* Dichotomycterus rangoonensis dorsovittatus (Blyth, 1860)
* Tetrodon fluviatilis Hamilton, 1822
Cechy charakterystyczne:
Zieleń grzbietu tej ryby jest ciemniejsza niż u Kolcobrzucha zielonego, a na grzbiecie znajdują się zazwyczaj dwie duże ciemne nieregularne plamy, które układają się w poprzeczne pasy. Przestrzeń pomiędzy nimi jest czasem zielona, czasem wręcz intensywnie żółta. Boki i reszta grzbietu pokryte są mniejszymi plamami. Brzuch białawożółtawy, czasem także nakrapiany. Znane są co najmniej dwie barwne odmiany: indyjska i z Cejlonu. Młode osobniki dość dobrze znoszą towarzystwo, lecz w miarę dojrzewania stają się coraz bardziej agresywne. Atakują przedstawicieli swojego i innych gatunków. Niszczą także rośliny. Ryba ta słynie z umiejętności rozdymania ciała w celu odstraszania drapieżników. Jej mięso jest trujące dla ludzi i zwierząt, a toksyczność jego utrzymuje się nawet po ugotowaniu.
Ryba wszystkożerna. Pokarm żywy i mrożony.
Warunki hodowlane:
Należy stworzyć dużo miejsc osłoniętych, używając do tego kamieni, kawałków drewna i wytrzymałych roślin, trzeba jednak pozostawić otwartą przestrzeń do pływania. Podłoże żwirowe. Konieczna jest skuteczna filtracja. Zalecana jest woda słonawa, ale należy stosować mniejsze dawki soli niż u Tetraodon nigroviridis, a nawet można trzymać te ryby w słodkiej wodzie.
Temperatura wody:24-28°C Parametry wody: pH: 7,5-8,5 dH: do 20°
Rozmnażanie:
Odnotowano przypadki rozrodu w wodzie słonawej. Ikra składana jest na podłożu, a potomstwem opiekuje się samiec.
Artykuły z czasopisma AKWARIUM: 1/89, 5/77,
|