Xenotilapia rotundiventralis (Takahashi, Yanagisawa & Nakaya, 1997)
|
https://tropheus.com.pl |
Rząd >> Rodzina:
(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Wielkość:
5,5 cm.
Synonimy:
* Microdontochromis rotundiventralis Takahashi, Yanagisawa & Nakaya, 1997
* Microdontochromis tenuidentatus (non Poll, 1951)
Występowanie:
Afryka – zamieszkuje przybrzeżną strefę jeziora Tanganika w okolicach Mpulungu
Cechy charakterystyczne:
W naturze gatunek ten występuje w dużych stadach liczących od 500 do 2500 osobników. W akwarium należy pielęgnować je w grupie liczącej minimum 10 sztuk. Xenotilapia rotundiventralis, wcześniej znana jako Microdontochromis rotundiventralis, jest gatunkiem importowanym sporadycznie. Według handlowców dzieje się tak głównie dlatego, że ludzie wybierają ryby według koloru, a nie charakteru. Szkoda, ponieważ to, czego brakuje X. rotundiventralis w kolorze, bardziej niż rekompensuje zachowaniem. Ta pielęgnica „piaskowa” nie tylko przebywa na dnie, ale także lubi pływać w wyższych warstwach wody do około 10 centymetrów pod powierzchnią wody. Podczas pływania penetrują zbiornik w poszukiwaniu jedzenia. Jeśli chodzi o wyżywienie, są prawdziwymi żarłokami, od granulatu do płatków, od mrożonych po żywe, wszystko jest chętnie zjadane. Preferowane są pokarmy dobrej jakości.(oczlik, rozwielitka, solowiec, lasonogi)
Pod względem zachowania X. rotundiventralis jest bardzo różnorodna i przypomina gatunki podobne do Cyprichromis i Xenotilapias. Zachowanie (i budowa) jest również w pewnym stopniu podobne do X. spilopterus. Agresja w okresie tarła jest mniejsza niż w przypadku X. spilopterus, ale jest charakterystyczna dla monogamicznych pielęgnic piaskowych. W tym okresie wykazują niewielką agresję wobec innych gatunków i pozostają we własnych rewirach.
Warunki hodowlane:
Można je pielęgnować w akwariach od 240 litrów, lub większych. Pod względem wystroju doceniają dużo piasku, ale skały są również potrzebne i na tym też opierają swoje terytorium. Po osiedleniu się i poczuciu komfortu nagradzają hobbystów niebieskimi opalizującymi łuskami i niebieską linią pod oczami. X. rotundiventralis jest świetną alternatywą dla Cyprichromises i Paracyprichromises, a także może służyć jako dobra alternatywa dla innych Xenotilapi.
Temperatura wody: 24-26°C Parametry wody; pH 8,0-9,0 , GH: 15–25°n
Rozmnażanie:
Dobrana pary wybiera w akwarium kawałek płaskiej przestrzeni gdzie składają jaja. Początkowo jaj są inkubowane w pysku samicy. Często będzie to widoczne dopiero na późnym etapie, kiedy jaja są larwami. X. rotundiventralis jest w stanie trzymać jaja daleko w pysku. Ponadto tarlaki często kontynuują jedzenie podczas inkubacji jaj. Potomstwo jest uwalniane przez rodziców po okresie 3-5 tygodni. Młode mają 6-8 mm wielkości, biały kolor w pierwszym tygodniu i charakterystyczną białą czapkę na głowie. Młode mogą być karmione wylęgiem solowca, a po kilku dniach roztarte suche pokarmy.
|