Xenotilapia sima Boulenger, 1899
|
https://tropheus.com.pl |
Rząd >> Rodzina:
(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Wielkość:
16,5 cm.
Synonimy:
* Xenotilapia simi Boulenger, 1899
Występowanie:
Afryka; endemit dla jeziora Tanganika
Cechy charakterystyczne:
Gatunek ten występuje w dużych grupach na piaszczystych podłożach. Spokojny i płochliwy gatunek, który nie będzie dobrze konkurował z bardziej energicznymi rybami. Dobrymi towarzyszami w zbiorniku są niektóre z bardziej spokojnych gatunków Tanganiki, takie jak Cyprichromis , Paracyprichromis oraz niektóre gatunki Lamprologus i Neolamprologus. Powinien być trzymany w małej grupie 6-10 ryb, ponieważ jest towarzyski, gdy nie mają tarła . Samce stają się terytorialne podczas tarła, na jednego samca powinno przypadać kilka samic kilka samic.
Samce są większe niż samice i mają spiczaste płetwy grzbietowe i odbytu. Są również zwykle ciemniejsze.
Rzadko spotykany gatunek w akwarystyce, jest jednak uroczym gatunkiem dla spokojnej społeczności Tanganiki. Żywi się podobnie do dobrze znanych południowoamerykańskich gatunków ziemiojadów (Geophagus), ponieważ przesiewa piasek przez skrzela, aby wydobyć bezkręgowce i kąski ukryte w podłożu . Jest to dość płochliwa ryba i może bardzo nerwowo reagować na szybkie ruchy przed zbiornikiem lub gdy światła są włączane i wyłączane.
W naturze ryby żywią się głównie małymi bezkręgowcami, które znajduje poprzez „przesiewanie” piasku . W akwarium zaakceptuje większość oferowanych pokarmów, ale żywe i mrożone pokarmy powinny stanowić większość diety. Żywi się prawie wyłącznie z podłoża, więc w akwarium z innymi rybami trzeba się upewnić że jedzenie dociera do podłoża.
Warunki hodowlane:
Zbiornik powinien mieć dużo otwartej przestrzeni na dnie, z podłożem z piasku, aby umożliwić rybom ich naturalne zachowanie. Żwir może się zblokować w gardle lub uszkodzić skrzela tego przesiewacza substratu i dlatego oczywiście nie jest zalecany. Zapewniamy kryjówki porozrzucanymi kamieniami. Doskonała filtracja jest również warunkiem utrzymania dobrej kondycji tej ryby.
Temperatura wody: 24-26°C Parametry wody; pH 8,0-9,0 , GH: 15–25°n
Rozmnażanie:
Nie często hodowane w akwariach. Wskazane jest zakupienie grupy młodych ryb i umożliwienie naturalnego rozwoju. Możesz usunąć niektóre samce, jeśli masz kilka, ponieważ każdy będzie wymagał terytorium lęgowego o dość dużej średnicy. Zalecamy trzymanie co najmniej 2 samic na jednego samca. Samiec wykopuje dołek na jednym ze swoich terytoriów, który zostanie wykorzystany jako miejsce tarła. Krąży wokół tego miejsca i próbuje zachęcić samice do tarła. Kiedy samica wyrazi wolę, podejdzie do miejsca tarła i złoży tam jaja, pozwalając na zapłodnienie przed podniesieniem ich do pyska. Będzie nosić potomstwo przez około 3 tygodnie, zanim wypuści narybek. W tym okresie nie będzie jadła, a jej rozdęty pysk można łatwo zauważyć. Jeśli samica jest nadmiernie zestresowana, może przedwcześnie wypluć potomstwo lub zjeść je, dlatego należy zachować szczególną ostrożność, jeśli zdecydujesz się przenieść rybę, aby uniknąć drapieżnictwa. Niektórzy hodowcy sztucznie usuwają narybek z pyska matki na etapie 2-tygodniowym i hodują je od tego momentu, ponieważ zwykle skutkuje to większą liczbą narybku .Narybek jest wystarczająco duży, aby przyjąć wylęg solowca od dnia wypuszczenia.
|