Do rodziny babkowatych – Gobiidae zalicza się kilka niedużych ryb tropikalnych trzymanych w akwariach. Mają one przeważnie zrośnięte płetwy brzuszne, które tworzą rodzaj przyssawki, umożliwiającej im przymocowywanie się do podłoża. Są to więc ryby żyjące w dolnej partii akwarium.
Przedstawiciel tej rodziny – babka złota (Brachygobius xanthozona) w środowisku naturalnym żyje w ujściach rzek i strefie przybrzeżnej wysp Borneo, Sumatry i Jawy. Po raz pierwszy do Europy sprowadzono ją w roku 1905.
Zazwyczaj pod tę nazwę niesłusznie zalicza się niekiedy babkę karłowatą (Brachygobius nunus) pochodzącą z Indii i Tajlandii. Ryba nas interesująca osiąga wielkość 4,2-4,6 cm długości. Barwa jej jest bardzo zmienna, ma czasami kolor brunatny z jasnymi, żółtopomarańczowymi pierścieniami, barwa ciemnobrunatna przechodzi czasami w czerń, a jasne pierścienie rozpadają się w nieregularne jasne plamy. Natomiast niektóre okazy są całkowicie czarne. Samiec od samicy różni się tym, że posiada intensywniejsze ubarwienie i jest bardziej ruchliwy.
W warunkach naturalnych można babkę złotą spotkać w ujściach rzek, kanałach, jamach i kanałach systemów odwadniających jak również tam gdzie podnosi się stan wody w wyniku przypływów. Jak wynika z powyższych danych żyje ona w wodach zasolonych, zanieczyszczonych o małej ilości roślin i temperaturze dochodzącej niekiedy do 35°C.
Podobne warunki powinno jej się stworzyć w akwarium. Zalecane jest trzymanie tej ryby w akwarium specjalnie dla niej przygotowanym. Powinien to być zbiornik klejony o pojemności od 10 I. Do wody należy wsypać dwie łyżeczki soli kuchennej (na 10 I wody). Ryby znoszą nawet dużą zawartość soli w wodzie, nie znoszą jednak takiego środowiska rośliny. Należy przygotować im w akwarium kryjówki z kamieni, kokosa, korzeni lub doniczek gdyż lubią one wszelkiego rodzaju zakamarki. Żywią się dowolnym pokarmem żywym odpowiedniej wielkości, nie pobierają natomiast pokarmu suchego.
Rozmnożenie Brachygobius xanthozona jest raczej dziełem przypadku i dużej cierpliwości. Rozmnaża się w tym samym akwarium, w którym jest hodowana. Temperatura wody przy rozmnażaniu powinna wynosić 27- -30°C, natomiast w warunkach hodowlanych 24-35°C. Cechą charakterystyczną w czasie tarła jest to, że ryby zaczynają się chować w kryjówkach. Samica białą ikrę podwiesza pod kamieniem lub w doniczce. W zależności od wzrostu i rozmiarów samica składa od 100 do 300 ziarenek ikry. Po wylęgnięciu się narybku samiec przejmuje opiekę nad potomstwem.
W akwarium tarliskowym, którym jest zazwyczaj akwarium hodowlane jest dużo zanieczyszczeń, należy więc kamień z ikrą przenieść do innego akwarium. W nowym akwarium powinien on być ułożony w ten sam sposób w jakim znajdował się poprzednio. Do wody można dodać soli aby zwiększyć procent zasolenia. W celu uniknięcia pleśnienia ikry zalecane jest dodanie do wody błękitu metylowego lub trypaflawiny. Obok kamienia z ikrą należy umieścić źródło napowietrzenia drobnymi pęcherzykami powietrza.
Larwy wylęgają się już od drugiego dnia po złożeniu ikry, a po 48 godzinach zaczynają samodzielnie pływać i pobierać pokarm żywy (wrotki, pantofelki, euglenę zieloną). Ponieważ wylęg jest nierównomierny nie wolno zbył szybko podawać grubszego pokarmu. Po upływie pięciu tygodni pojawiają się pierwsze ślady ubarwienia, a po upływie dalszych dwóch, trzech tygodni są one kształtem i ubarwieniem podobne do rodziców.