Roślina ta o liściach nieco podobnych do liści wierzby, koloru jasnej, świeżej zieleni pochodzi z Indii, gdzie rośnie w spokojnych zatokach i wodach o powolnym przepływie. Większość gatunków należących do rodzaju Hygrophila polysperma Anders jest rośliną prawdziwie wodną. Przywieźli ją do Stanów Zjednoczonych Am. Północnej żołnierze z Indii. W Kalifornii zaprowadzono kulturę jej w zbiornikach wodnych na wolnym powietrzu i to z takim powodzeniem, że już wiosną w 1947 roku znalazła się w sprzedaży. Jeszcze w tym samym roku sprowadzono ją z Ameryki do Szwajcarii i Danii, a następnie za Szwajcarii do Niemiec. W Polsce jeden z miłośników akwariów otrzymał ją drogą lotniczą w 1948 r. Teraz w Warszawie ujrzeć można w akwariach wspaniale rozrośnięte krzaczki Hygrophili, można również nabyć ją u warszawskich sprzedawców ryb egzotycznych. Piękna ta roślina dorasta do 40 cm wysokości, liście posiada 3-5 cm długości i 1,5 cm szerokości. Najlepiej rośnie przy temperaturze 20-22 °C, ale rośnie też zadowalająco i przy 17 °C. Rozmnażać można ją w ten sposób, że gałązkę z kilkoma liśćmi odcina się i pozostawia pływającą u powierzchni wody dopóki nie wytworzy dna korzonków 3-4 cm długości, co trwa zazwyczaj około tygodnia. Taką gałązkę z korzonkami zasadza się do czystego piasku, a już po tygodniu podrośnie do 2-6 cm i posiadać będzie 4-7 nowych liści. Hygrophila polysperma jest rośliną o bardzo wydajnej produkcji tlenu.
/”Akvaristicke Listy” Rocznik XXIII 1/1951 r./
Z.L.
Zielony neon ” Neon – costello „
K.Simsheuser opisuje jak rozmnożył zielone neony. Zielony neon jest rybką podobną do zwykłego bystrzyka neonowego. Wielkość 4 cm . Na tle złotawych łusek posiada on od skrzeli do ogona zielony złoty błyszczący pas, który kończy się intensywnym czarnym kolorem. Ten pas rozprzestrzenia się podobnie jak czerwony u normalnego bystrzyka neonowego, tylko nie jest tak długi. Na tle czarnego pasa w okolicy nasady płetwy ogonowej fosforyzuje czerwono-złoty punkt.
Warunki hodowli : woda 2,5 °n, 6,0 do 6,5 pH. Przez pierwsze trzy dni utrzymywał w akwarium tarliskowym temperaturę do 27 °C. Ryby utrzymywały się nadal w górnej części akwarium. Tarło nastąpiło wkrótce po włączeniu wieczorem 200 W żarówki w pomieszczeniu. Po tarle wyjął ryby i akwarium zaciemnił. Po 24 godzinach nastąpił wylęg narybku. Podobnie wytarły się dalsze dwie pary. Ilość narybku : 109,89,106 szt. Narybek karmił zaraz pływikami ” Artemia salina”.
/Wg DATZ 6/57 / AM/
Trichogaster leeri
Barro Werner opisuje udaną hodowlę ” Trichogaster leeri”. Dnia 20.XI.56 r odłożył wieczorem dwa samczyki i jedną samiczkę do akwarium ramowego o pojemności 60 l, napełnionego starą wodą o temperaturze 24 °C. Po 12 godzinach temperatura podniosła się do 28 stopni C. Poziom wody 26 cm . Wymiary akwarium 70 cm długości, 30 cm wysokie i 30 cm szerokie. Na drugi dzień dobrała się para i nastąpiło tarło. Po tarle narybek wisiał w gnieździe, jak małe przecinki. Rybki po tarle usunął z akwarium.
Karmienie młodego narybku przeprowadzał następująco: na pierścieniu rozpostarł gazetę, a na nią położył około 10 ziaren ” Protogen-Granulat”. W dalszym ciągu karmi narybek, który pływał swobodnie, proszkiem z żółtka jaja i „Protogenem-Granulat”. Po dalszych 6 dniach dawał „Mikro”. Po 10 dniach dawał pływiki „Artemia salina”. Po trzech tygodniach rozwinął się u narybku błędnik /labirynt/. W piątym tygodniu karmił drobnym posiekanym „Tubifexem”. Narybek po dwóch miesiącach osiągnął wielkość 2 cm .