Podziwiane dziś na całym świecie piękne pawie oczka, popularnie nazywane gupikami, maja swoja ojczyzne w Ameryce Środkowej. Pierwsze wiadomości o tych, rybkach dotarły do Europy w drugiej połowie XVIIIw, W roku 1769 Don Jose Anthonio de Alzate y Ramirez, podał pierwsze infomacje o istnieniu w Ameryce ryb żyworodnych. W połowie XIX w. dotarły do muzeów w Europie większe przesyłki rybek dla celów badawczych, wśród których znajdowały się gupiki. Przez całe dziesięciolecia należały one do zbiorów ichtiologicznych. Dopiero na przełomie XIX i XX w. zostały importowane, do Europy pierwsze żywe okazy. W r. 1858 muzeum zoologiczne w Berlinie otrzymało przesyłkę ryb z Wenezueli. Zostały one zbadane przez C. H. Petersa (1815-1883) kustosza oddziału ichtiologicznego tego muzeum. Wyniki badań opublikował Peters w miesięczniku Akademii Nauk w Berlinie. W publikacji tej znajduje się również pierwszy oryginalny opis gupika nazwany przez autora „Poecilia reticulata”. Tak więc datę 9. 6. 1859 r. możemy uważać za „naukowe” narodziny gupika. W r. 1861 kilka tych ryb(zakonserwowanych), pochodzących z wyspy Barbados dotarło do muzeum w Turynie. Tam zostały zbadane przez Filippo de Filippi (1814-1867). Zdaniem uczonego ryby te różniły się tak znacznie od gatunku Pecilia pod względem budowy organów rozrodczych, że uważał za właściwe stworzyć dla nich nowy rodzaj. Nazwał tę rybę „Lebistes poecilioides”. W pięć lat później kilka okazów omawianego gatunku zostało przesłanych do Muzeum Brytyjskiego w Londynie, gdzie zbadał je A. C. Günther (1830-1914), jeden z najwybitniejszych ichtiologów XIX w. Otrzymał on te ryby od Roberta John Lechmere Guppy (1836-1916) geologa i zbieracza roślin z Trynidadu. Günther uważał, że zbadane przez niego egzemplarze ryb nie są identyczne z Poecilia reticulata i dlatego opisał je jako nowy gatunek „Girardinus guppi” na cześć zbieracza z Trynidadu. Przez opuszczenie pierwszej części powstała nazwa „Guppy”(gupik) do dzisiaj znana na całym świecie W r. 1906 Ch. T. Regan (Anglia) opublikował pierwsze wyniki badań dwóch gupików rodzaju męskiego, otrzymanych od Guppyego, również z Trinidadu. Okazy te miały bardzo podobny kształt płetw, różniły się natomiast odcieniem. Jedna miała odcień czerwony, druga niebiesko-zielonkawy. Wątpliwości związane z różną nomenklaturą tych ryb wyjaśnił częściowo dopiero w 1910 r. angielski hodowca zwierząt, a szczególnie ryb, J. A .M. Vipan. W 1910 r. opublikowano jego list w którym pisał , że „Poecilia poecilioides” (oficjalna nazwa gatunku opisanego przez Filipiego), żyje w olbrzymich ilościach na Barbadosie. Jest to główny wróg moskitów, dlatego na wyspie tej praktycznie nie panuje malaria. Na Trynidadzie żyje natomiast inna ryba, będąca również wrogiem moskitów, nazwana „Girardinus Guppui”. W jeziorach Wenezueli żyje trzeci gatunek ryb żyworodnych o nazwie „Poecilia reticulata”. Hodowałem wszystkie te trzy rodzaje w akwarium przez kilka lat i stwierdziłem, że krzyżują się one między sobą bardzo łatwo. A zatem ,są to te same ryby występujące pod trzema różnymi nazwami. Od 1833 r. naukowa nazwa gupików brzmiała „Lebistes reticulatus”. Pod ta nazwą pawie oczka opisywane były w większości literatury naukowej i akwarystycznej aż do chwili obecnej. W 1963 r. została przeprowadzona przez Rosena i Bailey’a rewizja, na mocy której Lebistes stały się podrodzajem : rodzaju Poecilia. Obecna pełna naukowa nazwa gupika brzmi Poecilia (Lebistes) reticulata Peters, 1859. W 1908 roku dotarła do Niemiec pierwsza żywa partia 25 sztuk gupików sprowadzona z Wenezueli przez firmę C. Siggelkow z Hamburga. Pierwszy opis gupika jako rybki akwaryjnej pochodzi od Arnolda również z 1908 roku. Długi czas pawimi oczkami zajmowali się tylko początkujący hodowcy, zakłady naukowe w celach doświadczalnych i nieliczni hobbyści. W ciągu ostatnich lat powstaje coraz więcej klubów specjalnie zainteresowanych tą piękną rybką. Zdołano opracować normy standardowe, według których ocenia się gupiki podczas konkursów. W Polsce przyjęto normy obowiązujące prawie w całej Europie. Anglicy i Amerykanie mają nieco inne standardy. Obecnie znana jest duża ilość ras Poecilia(Lebistes) reticulata. Na przykład w Związku Radzieckim wyhodowano kilkadziesiąt nowych szczepów gupików. Potentatami są Niemcy od dawna organizujący wspaniałe konkursy. Z osiągnięć znany na całym świecie jest Amerykanin Paul Hühnel, zdobywca 12 złotych medali na wystawach pawich oczek. Zadziwiają one bogactwem kształtów i kolorów. Dzisiaj nie można już powiedzieć, iż gupik jest rybką tylko dla początkujących akwarystów z uwagi między innymi na łatwość rozmnażania.