Diplodus sargus (Linnaeus, 1758)
Sargus
Rząd >> Rodzina:
(Acanthuriformes) >> (Sparidae) – Prażmowate
Wielkość:
45 cm
Występowanie:
Morze Śródziemne, południowo-zachodnie Morze Czarne; wschodni Atlantyk od Wysp Kanaryjskich i Madery na północ do Bretanii
Synonimy:
Sparus sargus Linnaeus, 1758
Diplodus sargus sargus (Linnaeus, 1758)
Sparus cinctus Walbaum, 1792
Sargus raucus Geoffroy St. Hilaire, 1809
Sparus varatulus Rafinesque, 1810
Sargus rondeletii Valenciennes, 1830
Sargus rondelettii Valenciennes, 1830
Sargus vetula Valenciennes, 1830
Cechy charakterystyczne:
Sargus posiada silnie bocznie spłaszczone ciało w kolorze od jasno- do ciemnoszarego ze srebrnymi lub złotawymi refleksami, w zależności od środowiska bytowania, aby ułatwić kamuflaż. Młode osobniki posiadają na bokach 7-8 pionowych ciemnych, prawie czarnych, pasów, które zanikają z wiekiem oraz ciemną okrągłą plamę u nasady płetwy ogonowej, która nigdy nie zanika. Posiada ok. 12 sztywnych kolców oraz 14-15 promieni miękkich w płetwie grzbietowej oraz 3 kolce i 14 miękkich promieni w płetwie odbytowej. Płetwa ogonowa zakończona czarnym paskiem. Otwór gębowy szerszy niż średnica oka. Posiada ostre i stosunkowo mocne zęby przednie oraz drugi rząd zębów trących do kruszenia skorupiaków, robaków i małż, którymi się żywi.
Młode osobniki żyją w grupach blisko brzegu, często przebywając w portach, przy rafach koralowych czy rumowiskach skalnych oraz na podwodnych łąkach. Niekiedy penetrują również przybrzeżne wody półsłone. Dorosłe osobniki nie łączą się w ławice i żyją raczej samotnie w otwartych wodach przybrzeżnych na głębokości do 50 metrów. Można je również spotkać w strefie brzegowej przy linii załamania fal, gdzie żerują zwłaszcza o świcie.
Główny pokarm stanowią skorupiaki, morskie robaki oraz małże.
Warunki hodowlane:
Ogólnie rzecz biorąc jest to duża ryba utrzymywana tylko w akwariach publicznych.
Rozmnażanie:
Sargus jak większość ryb z rodziny prażmowatych jest gatunkiem, który cechuje hemafrodytyzm, co oznacza, że wszystkie osobniki rodzą się jako samce i w określonym wieku (około dwóch lat) zaczynają przeobrażać się w samice, którymi pozostają do końca życia. W naturalnym środowisku dorosłe samice składają ikrę na przełomie jesieni i zimy. Ikra unosi się swobodnie w wodzie. Larwy po uzyskaniu długości ok 2 cm przeobrażają się w młode ryby, które stadnie kierują się w stronę strefy przybrzeżnej. Przy rozmiarze około 4 cm zaczynają nabierać charakterystycznych kolorów, które później z wiekiem zanikają.
|