Lophius piscatorius Linnaeus, 1758
Żabnica
Rząd >> Rodzina:
(Lophiiformes) – Żabnicokształtne >> (Lophiidae)
Wielkość:
200 cm
Występowanie:
Wybrzeże Europy i północno-zachodniej Afryki.
Synonimy:
Batrachus piscatorius (Linnaeus, 1758)
Batrachus piscator (Linnaeus, 1758)
Lophius eurypterus Düben, 1845
Batrachus eurypterus (Düben, 1845)
Cechy charakterystyczne:
Spotykana na głębokościach od 20–1000 m. Według Greenpeace gatunek jest zagrożony z powodu przełowienia, a połowy żabnicy wyrządzają poważne szkody w przyrodzie. Ciało silnie spłaszczone grzbietobrzusznie. Głowa szeroka, z bardzo dużym otworem gębowym zaopatrzonym w ostre, ruchome zęby. Dolna szczęka znacznie wysunięta. Przekształcone, krótkie płetwy piersiowe umożliwiają pełzanie po dnie. Długość ciała przeciętnie ok. 1 m, maksymalnie 2 m. Masa ciała przeciętnie ok. 40 kg, maksymalnie 57,7 kg.
Warunki hodowlane:
Eksponowana w akwariach publicznych. Większość czasu spędza na dnie. Jej spłaszczone ciało jest wyposażone w rozgałęzione wyrostki ubarwione na żółto-brązowo-zielono, co pomaga jej się maskować przy porośniętych wodorostami skałach. Jej jedyną widoczną częścią ciała jest wijący się jak robak mięsisty wyrostek na końcu długiej wędki wystającej ze szczytu głowy. Kiedy podpływa zdobycz w postaci małej rybki, żabnica kusi ją wabikiem w pobliże swojej zamaskowanej paszczy. W pewnym momencie gwałtownie otwiera szczęki, skutkiem czego mała rybka zostaje wessana i zjedzona. Samotnik. Zjada małe ryby.
Rozmnażanie:
Tarło odbywają na głębokości do 2 km p.p.m. Ikra unosi się ku powierzchni wody. Larwy po wykluciu opadają na dno i kierują się w stronę płytkiej wody.
|