Pollachius virens (Linnaeus, 1758)
Czarniak
Rząd >> Rodzina:
(Gadiformes) – Dorszokształtne >> (Gadidae) – Dorszowate
Wielkość:
do 130 cm
Występowanie:
Wzdłuż europejskich i kanadyjskich wybrzeży Atlantyku, czasem spotykany w zachodnim Bałtyku.
Synonimy:
Gadus virens Linnaeus, 1758
Merlangus virens (Linnaeus, 1758)
Polachius virens (Linnaeus, 1758)
Gadus carbonarius Linnaeus, 1758
Merlangus carbonarius (Linnaeus, 1758)
Pollachius carbonarius (Linnaeus, 1758)
Gadus colinus Lacepède, 1800
Gadus sey Lacepède, 1800
Gadus purpureus Mitchill, 1814
Merlangus purpureus (Mitchill, 1814)
Cechy charakterystyczne:
Gatunek ten można oddzielić od P. pollachius na podstawie względnej długości górnej i dolnej szczęki. P. pollachius ma dłuższą, podwieszoną dolną szczękę, podczas gdy P. virens ma w przybliżeniu równą długość górnej i dolnej szczęki. Daje to zupełnie inny profil głowy. Ogólnie rzecz biorąc, P. pollachius jest brązowy lub złoty z ciemnym grzbietem, podczas gdy P. virens jest jasnosrebrny z bardzo ciemnozielonym grzbietem. Ogólnie wydaje się, że P. virens ma stosunkowo mniejsze oczy. Linia boczna P. pollachius ma zauważalne załamanie nad płetwami piersiowymi, podczas gdy linia P. virens jest prostsza. Miąższ czarniaka ( P. virens ) jest ciemno zabarwiony (stąd nazwa zwyczajowa), podczas gdy miąższ P. pollachius jest podobny do mięsa innych przedstawicieli rodziny dorszy. Ciemny kolor świeżego, niegotowanego mięsa mógł spowodować niezasłużoną reputację tej ryby jako ryby nie nadającej się do spożycia.
Warunki hodowlane:
Czarniaki bywają w ekspozycjach dużych akwariów publicznych.
Rozmnażanie:
Czarniaki osiągają dojrzałość płciową w wieku 4–9 lat i są iteroparnymi , tarłami masowymi o określonej płodności. Samice składają, w zależności od wielkości, od 500 tysięcy do 9 milionów jaj o średnicy od 1,0 do 1,3 milimetra.
|