Sebastes ruberrimus (Cramer, 1895)
Karmazyn żółtooki
![](https://akwa-mania.mud.pl/wp-content/uploads/2016/08/14a1.jpg)
Rząd >> Rodzina:
(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Sebastidae)
Wielkość:
104 cm
Występowanie:
Wschodni Pacyfik: od Zatoki Alaski po północną Dolną Kalifornię w Meksyku.
Synonimy:
Sebastolobus ruberrimus Cramer, 1895
Sebastodes ruberrimus (Cramer, 1895)
Sebastes ruber Ayres, 1854
Cechy charakterystyczne:
Karmazyn żółtooki ma kolor czerwony na grzbiecie, pomarańczowy do żółtego po bokach i czarny na końcach płetwy. Młode mają zazwyczaj mniej niż 28 cm długości i różnią się od osobników dorosłych tym, że mają dwa czerwono-białe paski wzdłuż brzucha i często są czerwone. Ze względu na wyraźną różnicę w ubarwieniu osobników młodocianych i dorosłych przez długi czas uważano je za odrębny gatunek. Kolce jego głowy są wyjątkowo mocne. Dorastają do maksymalnej długości 0,9 m i zwykle występują w przedziale od 51 do 393 m, chociaż zgłaszano, że okazy osiągnęły maksymalną głębokość 475 metrów. Karmazyny żółtookie dożywają niezwykle starego wieku, nawet jak na ich niezwykle długowieczny rodzaj. Mają średnio 114 do 120 lat; najstarsze dożywają aż 147 lat. W miarę dorastania blakną z jasnopomarańczowego do jaśniejszego żółtego. Rozwijają się wyjątkowo wolno i osiągają dojrzałość dopiero w wieku około 20 lat. Zwykle występują w głębszych obszarach o skalistym dnie; w rzeczywistości często spędzają całe życie przy jednym stosie skał.
Warunki hodowlane:
Ryby te można spotkać w oceanariach lub akwariach publicznych.
Larwy żółtooka żywią się okrzemkami , wiciowcami , skorupiakami , szumowinami i wioślarkami , a młode osobniki zjadają widłonogi na wszystkich etapach życia. Dorosłe osobniki jedzą bezkręgowce denne i małe ryby, w tym inne gatunki karmazynów.
Rozmnażanie:
Brak danych
|