Seriola dumerili (Risso, 1810)
Seriola olbrzymia
Rząd >> Rodzina:
(Carangiformes ) >> (Carangidae)
Wielkość:
190 cm
Występowanie:
Okołoglobalny. Morza tropikalne i ciepłe w klimacie umiarkowanym. Indo-Zachodni Pacyfik: Republika Południowej Afryki, Zatoka Perska, południowa Japonia i Wyspy Hawajskie, na południe do Nowej Kaledonii; Wyspy Mariana i Karolina w Mikronezji. Zachodni Atlantyk: Bermudy, Nowa Szkocja, Kanada i Brazylia; także z Zatoki Meksykańskiej i Morza Karaibskiego. Wschodni Atlantyk: wybrzeże brytyjskie do Maroka i Morza Śródziemnego.
Synonimy:
Caranx dumerili Risso, 1810
Seriola dumerilii (Risso, 1810)
Trachurus aliciolus Rafinesque, 1810
Trachurus fasciatus Rafinesque, 1810
Seriola boscii Valenciennes, 1833
Seriola purpurascens Temminck & Schlegel, 1845
Seriola purpurescens Temminck & Schlegel, 1845
Seriola tapeinometopon Bleeker, 1853
Seriola tapeinometapon Bleeker, 1853
Seriola gigas Poey, 1860
Seriola simplex Ramsay & Ogilby, 1886
Regificola parilis Whitley, 1948
Seriola rhombica Smith, 1959
Cechy charakterystyczne:
Dorasta maksymalnie do 2 m długości. Ciało wydłużone, bocznie spłaszczone. Głowa o słabo zakrzywionym profilu, małych oczach i długim pysku. Łuski wzdłuż linii bocznej od 150 do 160, drobne, koliste. Dwie płetwy grzbietowe pierwsza krótka podparta 6 – 8 twardymi promieniami, druga długa podparta 34 – 39 miękkimi promieniami, kilka pierwszych wydłużonych. Płetwa odbytowa długa podparta 2 twardymi i 18 – 20 miękkimi promieniami. Trzon ogonowy wąski, płetwa ogonowa silnie wcięta.Ubarwienie: grzbiet srebrzystoniebieski lub srebrzystoszary, boki jaśniejsze, brzuch białawy. Płetwy ogonowa żółtawa. Od karku do oczu biegną rozmyte ciemniejsze smugi.
Warunki hodowlane:
Ogólnie rzecz biorąc jest to duża ryba utrzymywana tylko w akwariach publicznych.
Odżywia się skorupiakami, głowonogami i małymi rybami ławicowymi, na które poluje w niewielkich grupach.
Rozmnażanie:
W zachodniej części Oceanu Atlantyckiego, tarło tego gatunku odbywa się od marca do czerwca. Miejscem tarła są zazwyczaj rafy koralowe i wraki o czym świadczy liczba młodych osobników serioli występujących wokół nich w miesiącach letnich.
|