Sphyraena sphyraena (Linnaeus, 1758)
Barakuda europejska
Rząd >> Rodzina:
(Centrarchiformes) >> ( Sphyraenidae)
Wielkość:
165 cm
Występowanie:
Barrakuda wielka jest gatunkiem pospolitym w większości morskich wód strefy tropikalnej i subtropikalnej całego świata, pomiędzy 42°N – 35°S, z wyjątkiem wschodniego Pacyfiku, gdzie nie występuje. Zwykle pływa na głębokościach do 30 m p.p.m., ale spotykana jest też głębiej – do 100 m p.p.m
Synonimy:
Esox sphyraena Linnaeus, 1758
Esox spet Haüy, 1787
Sphyraena spet Lacepède, 1803
Sphyraena vulgaris Cuvier, 1829
Sphyraena bocagei Osório, 1891
Sphyraena sphyraena bocagei Osório, 1891
Sphyraena guachancho (non Cuvier, 1829)
Cechy charakterystyczne:
Sphyraena sphyraena ma długie, dość zwarte ciało pokryte małymi, gładkimi łuskami. Ma duże usta z wystającą dolną szczęką. Szczęki są pokryte wydatnymi ostrymi zębami. Jest ciemny powyżej i srebrzysty poniżej z żółtym pasem biegnącym równolegle do linii bocznej . Zwykle mają od 30 do 60 cm długości i ważą 6 kg, ale istnieją wzmianki o rybach o długości 165 cm i osiągających masę 12 kg lub więcej. Pokrywy skrzelowe barakudy nie mają kolców i są pokryte małymi łuskami. Ich dwie płetwy grzbietowe są szeroko oddzielone, przy czym płetwa przednia ma pięć kolców, a płetwa tylna ma jeden kręgosłup i 9 miękkich promieni. Tylna płetwa grzbietowa jest podobna wielkością do płetwy odbytowej i znajduje się nad nią. Linia boczna jest wyraźna i przebiega prosto od głowy do ogona. Kolczasta płetwa grzbietowa jest umieszczona nad płetwami brzusznymi i zwykle jest cofnięta w rowku. Płetwa ogonowa jest umiarkowanie rozwidlona, a jej tylne krawędzie są podwójnie zakrzywione i osadzona na końcu mocnej szypułki . Płetwy piersiowe są umieszczone nisko po bokach. Jego pęcherz pławny jest duży.
Warunki hodowlane:
Sphyraena sphyraena jest zwykle gatunkiem pelagicznym spotykanym wysoko w słupie wody, ale mniejsze ryby często można spotkać w pobliżu dna słupa wody. Głównym pożywieniem są inne ryby, ale czasami obejmują także głowonogi i skorupiaki . Są gatunkiem społecznym i duże grupy Sphyraena sphyraena mogą liczyć od dziesięciu do kilkuset.
Rozmnażanie:
Biologia rozrodu pozostaje słabo poznana.
|