Syngnathus typhle Linnaeus, 1758
Iglicznia bałtycka
![](https://akwa-mania.mud.pl/wp-content/uploads/gen4b.jpg)
Rząd >> Rodzina:
Syngnathiformes >> Syngnathidae
Wielkość:
35 cm
Występowanie:
Wschodni Ocean Atlantycki wzdłuż wybrzeży Europy, Morze Bałtyckie, Śródziemne, Czarne i Azowskie.
Synonimy:
Siphostoma typhle (Linnaeus, 1758)
Syngnathus typhle typhle Linnaeus, 1758
Siphonostoma typhle (Linnaeus, 1758)
Syngnathus thyphle Linnaeus, 1758
Syphonostoma typhle (Linnaeus, 1758)
Syngnathus rondeletii Delaroche, 1809
Syngnathus typhle rondeleti Delaroche, 1809
Siphonostoma rondeletii (Delaroche, 1809)
Tiphle hexagonus Rafinesque, 1810
Syngnathus viridis Risso, 1810
Syngnathus pelagicus Risso, 1810
Syngnathus argentatus Pallas, 1814
Syngnathus typhle argentatus Pallas, 1814
Syngnathus ponticus Pallas, 1814
Syngnathus pyrois Risso, 1827
Syngnathus rotundatus Michahelles, 1829
Syngnathus typhle rotundatus Michahelles, 1829
Cechy charakterystyczne:
Gatunek pospolity wśród przybrzeżnych wodorostów mórz ciepłych i umiarkowanych, w wodzie o temperaturze 8–24 °C. W Bałtyku występuje pospolicie w płytkich, zarośniętych wodach, zwłaszcza na łąkach podwodnych Zatoki Puckiej i w pobliżu urządzeń wodnych obrośniętych glonami.
Ciało wydłużone, bardzo wąskie, o przekroju siedmiokątnym, pokryte pierścieniami pancerza z płytek kostnych, po trzy na bokach i jeden na brzuchu. Na końcu ciała widoczna jest wyraźna, wachlarzykowata płetwa ogonowa. Długość ciała do 35 cm. Pysk bocznie silnie spłaszczony, o długości większej niż połowa długości głowy, przekształcony w rurkę, otwór gębowy skierowany skośnie ku górze. Na bokach drobne płetewki piersiowe. Brak płetwy odbytowej.
Warunki hodowlane:
Żywi się skorupiakami planktonowymi oraz wylęgiem ryb. Czyhając na zdobycz często stoi pionowo pomiędzy pędami morskich traw. Doskonale dopasowuje się kolorystycznie do otoczenia, nieruchomo śledzi potencjalną ofiarę niezależnie poruszającymi się oczami. Z chwilą, gdy zdobycz znajdzie się dostatecznie blisko, rurkowaty pysk niezauważalnie przybiera odpowiednią pozycję, a następnie błyskawicznym rzutem głowy jest wysuwany, by wessać zaskoczoną ofiarę. Wydawany jest przy tym wyraźny, trzeszczący odgłos.
Rozmnażanie:
W okresie tarła w końcowej części ciała samca wyrasta torba lęgowa. W czasie godów samica składa do niej kilkadziesiąt jaj. Tam następuje ich zapłodnienie. Po miesiącu młode ryby o długości 2–3 cm, poruszając się w torbie, rozrywają ją i wypływają do wody.![](https://akwa-mania.mud.pl/wp-content/uploads/2016/01/zatoka4a.jpg) |