Cyanea lamarckii Peron i Lesueur , 1810 – Meduza niebieska lub błękitna meduza , to gatunek meduzy z rodziny Cyaneidae.
Wiek niebieskich meduz można rozpoznać po kolorze dzwonka. W młodości wydają się być blade, ale dojrzałe mają jaskrawo fioletowo-niebieski (trochę żółty) dzwonek. Chociaż jest podobna do meduzy lwiej grzywy , niebieska meduza nie jest tak duża i ma półprzezroczysty dzwonek.
C. lamarckii ma niebieski lub żółty odcień i dorasta do około 10 do 20 cm średnicy, ale okazy mogą urosnąć do 30 cm. W morzach skandynawskich gatunek ten rzadko przekracza 15 cm.
Te meduzy dryfują bliżej brzegu, aby złapać mackami duże ilości planktonu. Ta meduza ma wiele parzących macek. Cztery ramiona ust są duże z wieloma zmarszczkami i zmarszczkami. Meduzy żywią się fitoplanktonem lub zooplanktonem , a także jajami i larwami innych zwierząt wodnych, takich jak ryby. Cyanea lamarkii używają swoich macek zawierających nematocysty nie tylko do łapania zdobyczy, ale także do ochrony przed drapieżnikami.
Gatunek ten występuje w strefie pelagicznej u zachodniego wybrzeża Szkocji , Morza Północnego , kanału La Manche i Morza Irlandzkiego , czasami z bardziej pospolitą meduzą lwią grzywą ( Cyanea capillata ).
Meduzy pączkują i rozluźniają się z dojrzałych polipów między styczniem a marcem wokół Wysp Brytyjskich i południowego Morza Północnego. Dzieje się to w sposób podobny do cyklu życiowego księżycowej meduzy . Te niebieskie meduzy żyją krócej niż rok.