Chindongo socolofi Johnson, 1974
|
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Synonimy:
Pseudotropheus socolofi Johnson, 1974
Występowanie:
Jezioro Malawi
Wielkość:
13-14 cm
Cechy charakterystyczne:
Ryby te zazwyczaj są stosunkowo łagodne, jednak zdarzają się przypadki dość agresywnych przedstawicieli tego gatunku. Dużo zależy od indywidualnych cech danego osobnika. Wewnątrz swojego gatunku toczą ustawiczne boje. Dymorfizm płciowy jest słabo zaznaczony dopiero u dojrzałych samców widać wyraźną różnicę. Samce mają dłuższe płetwy oraz zazwyczaj większą ilość atrap jajowych.
Dominującymi pokarmami powinny być pokarmy roślinne, sztuczne mieszanki z wysoką zawartością spiruliny, płatki owsiane, sałata, szpinak, kasza manna, kasza kukurydziana. Jako dodatek można im podawać „lekkie” pokarmy zwierzęce, żywą dafnie, wodzenia, solowca oraz mrożone solowiec, kryll, mysis, mięso krewetek, czy mięso małży. Nie powinno się natomiast karmić tych ryb pokarmami typu serca wołowe, ochotka, pierś kurczaka czy wątroba.
Warunki hodowlane:
Dla hodowli grupy haremowej składającej się z 1 samca i kilku samic, potrzebny jest zbiornik o długości co najmniej 100 cm . Ryba jest dość znacznych rozmiarów i w mniejszych zbiornikach nie czuje się z byt dobrze. Można je także hodować w zbiorniku większym z innymi gatunkami.
Temperatura wody: 23-28°C Parametry wody: pH 7,5 -8,5 ; średnio twarda – twarda.
Rozmnażanie:
Samiec rozpoczyna tarło w swoim stałym rewirze. Samica ma wyraźne pokładełko i praktycznie po jego ukazaniu się tego samego lub następnego dnia następuje tarło. Inkubacja młodych od 17 do 35 dni. Inkubacja młodych znacznie przedłuża się gdy samica nie jest odławiana ze zbiornika ogólnego. Samica wypuszcza do 20 młodych, które mają 0,8 cm – 1,3 cm . Na początku maluchy są blado – błękitne, bardzo smukłe i wydłużone. Z czasem robią się masywniejsze i fiołkowo – błękitne. Barwa podrastających rybek jest intensywniejsza niż osobników dorosłych. Karmienie młodych takimi samymi pokarmami jakimi karmimy osobniki dorosłe tylko odpowiednio rozdrobnionymi. Samice przystępują do tarła stosunkowo często co 2-2,5 miesiąca. Samice praktycznie nie pobierają pokarmu i ukrywają się w skałach.