Copadichromis borleyi (Iles, 1960)
|
Samiec |
Samica |
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Afryka; Jezioro Malawi
Wielkość:
14 cm
Synonimy:
* Haplochromis borleyi Iles, 1960
* Cyrtocara borleyi (Iles, 1960)
Cechy charakterystyczne:
Generalnie ryby z grupy Utaka zaliczyć można do mniej agresywnych pyszczaków. Często mówi się nawet, że jest to typowo pokojowo nastawiona ryba. Tak jest w stosunku do innych gatunków. Często Copadichromis borleyi daje się nawet zdominować innym mieszkańcom akwarium, dlatego też powinny mu towarzyszyć raczej spokojne gatunki. W grupie hodowlanej w akwarium panuje reguła ścisłego podporządkowania dominującemu samcowi.
Dwa samce mogą objąć rewiry i współegzystować ze sobą tylko w bardzo dużych akwariach. W mniejszych, kilkusetlitrowych zbiornikach o długości poniżej dwóch metrów, szanse na powodzenie takiej hodowli są bardzo małe. Zdominowany samiec potrafi pozostawać bardzo długo w ubarwieniu typowym dla samicy. Atakowane mogą być również inne ubarwione w podobny sposób ryby np. inne gatunki z rodzaju Copadichromis. Dymorfizm płciowy Copadichromis borleyi jest bardzo wyraźny. Atrakcyjne są przede wszystkim samce. Posiadają niebiesko granatową głowę i biały pas na płetwie grzbietowej. Boki ciała mogą być niebieskie, poprzez żółte i pomarańczowo brązowe, do pomarańczowo brązowej przechodzącej w czerwoną.
Poszczególne odmiany charakteryzują się również różną długością płetw brzusznych. Samice wyglądają podobnie jak młode ryby. Są grafitowo szare z żółtymi lub pomarańczowo czerwonymi płetwami. Z tego powodu najpopularniejszym umownym podziałem Copadichromis borleyi funkcjonującym wśród akwarystów jest rozróżnianie odmian „yellow fin” i „red fin”. Odmiany te różnią się również obecnością trzech ciemnych punktów na bokach ciała, podobnie jak u większości ryb z rodzaju Copadichromis, u odmian z żółtymi płetwami. Wraz z wiekiem kolor płetw staje się coraz mniej wyraźny.
Jest bardo dużo odmian barwnych: „Chilucha Reef”, „Usisya”, „Chinyamwezi”, „Chidunga Rocks”, „Kadango”, „Luwala Reef”, „Gome”, „Chimwalani Reef”, „Crocodile Rock”, „Kande Island”, „Linganjala Reef”, „Lundu”, „Maison Reef”, „Makonde”, „Mara Point”, „Mara Rocks”, „Mbenji Island”, „Mdoka”, „Mphanga Rocks”, „Mumbo Island”, „Namalenje Island”, „Nkhungu Reef”, „Otter Point”, „Pombo Rocks”, „Taiwan Reef”, „Thumbi Point”, „Zimbawe Rock”, „Nkhata Bay”, „Nkanda”, „Lupingu”, „Jalo Reef”,
Jest to ryba wszystkożerna preferująca drobne bezkręgowce. W warunkach hodowlanych przyjmuje wszystkie rodzaje pokarmu suche, mrożone i żywe. Chętnie zjada również suche pokarmy spirulinowe, chociaż w naturze nie jest roślinożercą. Żywy lub mrożony pokarm, z wyłączeniem ochotki i tubifeksu, których raczej nie należy podawać, znacznie pobudza ryby do odbycia tarła.
Warunki hodowlane:
Długość zbiornika nie powinna być mniejsza niż 150 cm. Absolutnym minimum dla jednej grupy hodowlanej jest pojemność 250 litrów. Wybierając odmiany o długich płetwach brzusznych trzeba pamiętać również o wysokości zbiornika, która nie powinna być mniejsze od 50 cm. W przypadku posiadania odpowiednio dużego zbiornika Copadichromis borleyi można śmiało polecić początkującym adeptom domowego Malawi.
Temperatura wody: 24-26°C Parametry wody; pH: 8,0-8,5 dH: 9-15°
Rozmnażanie:
Ryby tego gatunku zamieszkują otwarte wody jednak wyłącznie w pobliżu dużych, podwodnych skał u podnóża których najczęściej kopią dołki tarliskowe. Samce bronią swoich rewirów przed intruzami. Samice pływają w toni wodnej najczęściej w małych grupkach. Samiec w okresie godowym wygląda bardzo atrakcyjnie. Ubarwienie staje się bardziej intensywne i często prezentowana jest pozycja imponująca. Zwabia samicę do wybranego i przygotowanego wcześniej rewiru. W akwarium jest to najczęściej dołek w jego rogu. Zaloty i tarło ryb z grupy utaka są bardzo widowiskowe.