Limia perugiae (Evermann & Clark, 1906)
Rząd >> Rodzina:
(Cyprinodontiformes) – Karpieńcokształtne >> (Poeciliidae) – Piękniczkowate
Występowanie:
Ameryka Środkowa: Dominikana
Wielkość:
do 10 cm
Synonimy:
* Platypoecilus perugiae Evermann & Clark, 1906
* Poecilia perugiae (Evermann & Clark, 1906)
Cechy charakterystyczne:
Ryba otrzymała nazwę na cześć dr. Alberto Perugia. Samce w zaawansowanym wieku są podobnie wygrzbiecone, jak samce garbatki (Limia nigrofasciata). Ich wybarwienie nie jest jednak bardzo efektowne. W hodowli mają podobne wymagania jak wspomniana garbatka, jednak jest ona prostsza, gdyż dobre jakościowo i liczne mioty uzyskamy też od młodych samic. Narybek, na który dorosłe w ogóle nie zwracają uwagi, jest witalny, szybko rośnie i – podobnie jak rodzice – nie choruje. Czują się bardzo dobrze w licznym stadzie, w którym ujawnią się ich charakterystyczne wzorce zachowania i w którym są o wiele bardziej interesujące.
Ryba wszystkożerna. Głównie pokarm roślinny a zwłaszcza wszelkiej maści glony, zjada też drobne bezkręgowce wodne oraz pokarm suchy.
Warunki hodowlane:
Dla limek, które w przyrodzie żyją w wielkich stadach, jest typowe, potrafią zarybić zbiornik do niewiarygodnej gęstości. Tego inne gatunki z reguły nie potrafią, ponieważ przy określonej ilości osobników samice przestaną rodzić. Limia perugiae tą „zdolność” doprowadziła do absurdu. L. perugiae, obok L. melanogaster, jest najłatwiejszą do utrzymania i rozmnażania limek. Parametry wody: pH: 6,4-7,5 Temperatura wody: 24-28°C
Rozmnażanie:
Niezbyt zauważalna, ale łatwa do rozpoznania ciąża trwa przy temperaturze 27°C około 25 dni. Młodych bywa 20-40, rzadko więcej. Płcie dojrzewają nierównomiernie i w odróżnieniu do większości żyworódek samic dojrzewają szybciej. Pierwsze młode zdarzają się u czteromiesięcznych samic, gdy tymczasem samce dojrzewają po 6-10 miesiącach.
|