Salmo trutta ( Linnaeus, 1758)
|
Fario argenteus Valenciennes, 1848, Salar ausonii parcepunctata Heckel & Kner, 1858, Salar ausonii semipunctata Heckel & Kner, 1858, Salar ausonii Valenciennes, 1848, Salar bailloni Valenciennes, 1848, Salar gaimardi Valenciennes, 1848, Salar spectabilis Valenciennes, 1848, Salmo albus Bonnaterre, 1788, Salmo albus Walbaum, 1792, Salmo brachypoma Günther, 1866, Salmo caecifer Parnell, 1838, Salmo cambricus Donovan, 1806, Salmo caspius Kessler, 1877, Salmo cornubiensis Walbaum, 1792, Salmo cumberland Lacepède, 1803, Salmo eriox Linnaeus, 1758, Salmo fario loensis Walbaum, 1792, Salmo fario major Walecki, 1863, Salmo gadoides Lacepède, 1803, Salmo gallivensis Günther, 1866, Salmo islayensis Thomson, 1873, Salmo lacustris septentrionalis Fatio, 1890, |
Salmo levenensis Yarrell, 1839, Salmo mistops Günther, 1866 , Salmo montana Walker, 1812, Salmo orcadensis Günther, 1866, Salmo orientalis McClelland, 1842, Salmo phinoc Shaw, 1804, Salmo polyosteus Günther, 1866, Salmo saxatilis Paula Schrank, 1798, Salmo spurius Pallas, 1814, Salmo stroemii Gmelin, 1788, Salmo sylvaticus Gmelin, 1788, Salmo taurinus Walker, 1812, Salmo trutta abanticus Tortonese, 1954, Salmo trutta ciscaucasicus Dorofeyeva, 1967, Salmo trutta ezenami (non Berg, 1948), Salmo trutta trutta Linnaeus, 1761, Trutta fluviatilis Duhamel, 1771, Trutta marina Duhamel, 1771, Trutta marina Moreau, 1881, Trutta salmanata Ström, 1784, Trutta salmonata Rutty, 1772 |
Cechy charakterystyczne:
Występuje w trzech zasadniczych formach:
forma wędrowna -Troć wędrowna – Salmo trutta trutta
osiadła słodkowodna forma rzeczna – Pstrąg potokowy – Salmo trutta fario
osiadła słodkowodna forma jeziorowa – Troć jeziorowa – Salmo trutta lacustris
Kształt torpedowaty – ułatwiający życie w wartkim prądzie rzeki. Ubarwienie bardzo zmienne – zależne od miejsca przebywania. Na ciele liczne czarne i czerwone kropki. Brzuch żółtobiały lub żółty. Płetwa tłuszczowa jasna, ciemnoobrzeżona. Jest typowym drapieżnikiem. Młode osobniki zjadają larwy owadów i skorupiaki. Dorosłe zjadają głównie ryby i owady.
Warunki hodowlane:
Rozmnażanie:
Do tarła przystępuje jesienią podejmując wędrówki tarłowe do niewielkich dopływów ze żwirowym dnem. Jednej samicy zazwyczaj towarzyszy kilka samców. Ikra jest składana do zagłębień w piasku. Larwy tuż po wylęgu mają duży woreczek żółtkowy.
Troć wędrowna – Salmo trutta m. trutta