Tanganicodus irsacae Poll, 1950
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Afryka; Jezioro Tanganika
Wielkość:
7 cm,
Synonimy:
* Brak
Cechy charakterystyczne:
Drobna, endemiczna pielęgnica, jest słabym pływakiem, większość czasu spędza na dnie, lub kamieniach. Dominującą barwą jest szarość, przechodząca na grzbiecie w czerń. Brzuch jest wyraźnie jaśniejszy. Na całym ciele widoczne stosunkowo duże, żywo-niebieskie, iryzujące kropki, którym towarzyszą pionowe, jasne pasy. Ciało ryby jest wydłużone i bocznie spłaszczone. Płetwy grzbietowa i częściowo ogonowa z jasnoniebieskim obrysem. Samice są nieco mniejsze.
Ryba zwykle przebywa w parach, ewentualnie samodzielnie. W akwarium należy stworzyć wyraźnie rozdzielone rewiry dla każdej pary. Powinny obfitować w groty i szczeliny skalne dające możliwość ukrycia się. Jest to wręcz niezbędne dla prawidłowego zachowania ryb. Ponieważ pęcherz pławny jest rozwinięty słabo, Tanganicodus jest słabym pływakiem. Ewentualne gonitwy samców, chociaż gwałtowne, nie trwają długo. Ryba przez większość czasu przesiaduje na dnie oparta na płetwach piersiowych i brzusznych.
Tanganicodus irsacae w naturze żywi się glonami pokrywającymi skały i kamienie jeziora, ale również w dużym stopniu, w znacznie większym, niż Spathodus, czy Eretmodus, pożera mikroorganizmy żyjącymi wśród tych glonów, najczęściej drobne bezkręgowce. W akwarium należy rybę karmić głównie pokarmem roślinnym, np. różnymi preparatami spiruliny, często urozmaicając pokarmem bardziej kalorycznym, np. żywą artemią.
Warunki hodowlane:
Największe znaczenie ma powierzchnia dna. Jedna para obiera terytorium o długości zwykle 50-60 cm, dlatego obsada jest uzależniona od długości zbiornika. Uważa się, że minimalnym zbiornikiem zapewniającym podstawowe warunki jest 200 litrów, ale najlepiej w jednym akwarium hodować tylko jedną, dobraną parę.
Parametry wody: pH: 8,0 – 9,0; GH: 15-25 ° ; Temperatura – 24-26°C
Rozmnażanie:
Jak wiele innych pielęgnic afrykańskich, Tanganicodus irsacae jest gębaczem. Jednak nie jest to gębacz typowy, gdzie samica inkubuje ikrę w pysku. Przez pierwsze 5-8 dni, czasem do 10, rzeczywiście samica nosi ikrę. Po tym czasie obowiązek noszenia wylęgu w pysku przejmuje samiec. Samica zwykle traci wówczas zainteresowanie partnerem i odpływa. Po następnych 5-8 dniach narybek zostaje uwolniony, i już więcej rodzice się nim nie interesują. Zwykle dojrzała samica składa 15-25 ziaren ikry w jednym tarle. Po złlożeniu na podłożu, natychmiast jest ona pobierana do pyska, gdzie następuje zapłodnienie. Odbywa się to wszystko w charakterystycznym tańcu godowym, kiedy obie ryby ustawiają się wzajemnie do siebie pod kątem prostym, tworząc literę T. Co chwila zamieniają się pozycjami, całość sprawia wrażenie zataczania ciasnych kółek wokół siebie. Narybek po opuszczeniu bezpiecznego pyska samca natychmiast chowa się pomiędzy kamieniami. Do jego karmienia w pierwszym okresie najlepiej nadają się żywe larwy solowca.
|