MORFOLOGIA: Długość do 7 cm, ciało w przedniej części obłe, z tyłu bardziej spłaszczone. Obie płcie są podobnie ubarwione. Tułów mają żółtawy do brązowo-oliwkowego, grzbiet ciemniejszy, a brzuch srebrno-fioletowy. Pokrywy skrzelowe błyszcząco perłowe. Szczęka, pierś i brzuch niebieskawo-srebrzyste. Wszystkie płetwy z wyjątkiem piersiowych mają na intensywnie żółtej nasadzie wiele czarnych plam. Ciemne plamy, paski i kropki są nieregularnie porozrzucane na tułowiu. W miarę starzenia się ryb nakrapianie może przejść w całkowicie czarne.
DYMORFIZM PŁCIOWY: Pokrywy skrzelowe oraz ciemne plamy na ciele są u samicy bardziej blade. Jest ona też większa (do 7 cm). Samiec mniejszy (4 cm), a płetwa grzbietowa ma brzeg matowo-czarny.
HODOWLA: Temp. wody 20-22°C, zbiorniki dobrze obsadzone roślinami. Ryby spokojne, wszystkożerne. Należy zwrócić uwagę na częściową wymianę wody co 2-3 tygodnie.
ROZRÓD: Temp. wody 22°C, woda średnio twarda. Młode rodzą się po ciąży trwającej 4-5 tygodni i są długości 6-7 mm. W jednym rzucie do 40 młodych. Dno akwarium tarliskiwego nie powinno zawierać mułu. Młode należy oddzielić od dorosłych ze względu na kanibalizm.
MORFOLOGIA: Długość ciała do 5 cm. Ciało krępe, bocznie spłaszczone. Podstawowe ubarwienie żółte do zielonego. Grzbiet oliwkowo-zielony, boki ciała szaro-zielone z niebieskawym połyskiem. Brzuch i gardło żółtawe. Pokrywy skrzelowe z lekkim niebieskim połyskiem. Przez oko przebiega wyraźny czarny pasek.
DYMORFIZM PŁCIOWY: Samiec mniejszy (do 3,5 cm), ciemniej ubarwiony, a na boku ciała ma 10-12 wyraźnie poprzecznych pasków. Płetwy żółtawe, tylko płetwa grzbietowa u nasady intensywnie żółta z czarnym brzegiem, a oprócz tego jeszcze biało obrzeżona. Bardzo długie gonopodium prawie do nasady płetwy ogonowej. Samica nie posiada poprzecznych pasków i jest większa (do S cm). Ryba spokojna, wszystkożerna.
ROZRÓD: Temperatura wody 22°C, młode rodzą się dość duże, dorosłe w zasadzie ich nie pożerają, jednak lepiej je odłowić.
UWAGA: W hodowli znajdują się dwa podgatunki Phallichthys amates amates (Miller, 1907) i Ph. a. pittieri (Meek, 1912). Powyższy opis dotyczy pierwszego podgatunku. Foto: H. Pinter
MORFOLOGIA: Długość ciała do 4 cm (4,5). Ubarwienie tułowia szarawe, błyszczące, boki ciała ciemno-mosiężne, brzuch białawy, tylna część tułowia błyszcząco-czerwona. Płatwy, z wyjątkiem piersiowych, ceglasto czerwone. Płetwa grzbietowa z przodu biało obrzeżona, a odbytowa w partii końcowej i na przedniej krawędzi – czarna. Za pokrywami skrzelowymi są dwie wyraźne, równolegle, poprzeczne plamy, które się na dole zwężają.
DYMORFIZM PŁCIOWY: Samiec smukłejszy i mniejszy, o płetwach odbytowej i brzusznych krwistoczerwonych, czarno obrzeżonych. Samica bardziej pełna w partii brzusznej, bledsza, o płetwach brzusznych i piersiowych bez czarnego obramowania.
HODOWLA: Temp. wody 18°C, zbiorniki małe, niezbyt oświetlone, dobrze obsadzone roślinami. Woda średnio twarda. Ryby spokojne, nadają się do zbiorników z innymi gatunkami. Jedzą wszelkie żywe pokarmy.
ROZRÓD: Ryby te rozmnażają się stosunkowo łatwo. Temp. wody 24°C, odczyn obojętny, woda odstana, dobrze przewietrzana, zbiorniki małe z cienko-listnymi roślinami. Po tarle dorosłe należy odłowić. W jednym rzucie do 200 sztuk ikry. Wylęg zaczyna pływać po 6 dniach i w pierwszych 3-4 tygodniach życia porusza się przy dnie. Narybek karmić należy drobnym żywym pokarmem, okazy dobrze żywione dojrzewają po 8 miesiącach życia.
MORFOLOGIA: Długość ciała do 12 cm, tułów wyprostowany, ciało bocznie spłaszczone. Profil partii brzusznej bardziej wypukły niż grzbietowej. Głowa ostro zakończona. W okolicy pyska para wąsów, wyrostki na górnej szczęce zredukowane. Linia boczna dobrze wykształcona. Grzbiet jest niebieskawo-stalowy i przechodzi na bokach ciałach w szaro-zielony. Głowa srebrzysta, brzuch różowiejący do kremowego. Za pokrywami skrzelowymi znajdują się 2-3 poprzeczne złote paski (ostatni poprzerywany). Wzdłuż całego ciała biegną 3-4 stalowoniebieskie podłużne paski poprzedzielane od siebie złotymi. Pokrywa skrzelowa ze złoto-zieloną plamą. Oko stosunkowo duże, tęczówka złota. Płetwy z wyjątkiem ogonowej bezbarwne.
DYMORFIZM PŁCIOWY: Samiec smuklejszy, silniej wybarwiony. W okresie tarła płetwy piersiowe pomarańczowe, a na głowie występuje biała wysypka. Środkowy niebieski pas na tułowiu wyraźnie prosty. Samica pełniejsza w partii brzusznej oraz bledsza. Środkowy niebieski pas u nasady płetwy ogonowej wyraźnie skręca w górę.
HODOWLA: Temperatura 20°C, zbiornik duży – długi, ryby stadne wymagają dużych wolnych przestrzeni do pływania. Rośliny sadzić przy ścianach akwarium. Woda średnio twarda, odstana. Ryby spokojne, starsze okazy są niebezpieczne dla małych rybek. Wszystkożerne.
ROZRÓD: Temperatura wody 26°C, zbiornik długi, dno pokryte żwirkiem, dużo cienkolistnych roślin. Woda twarda, odstana (stara). Tarło odbywa się rano, dorosłe po tarle odłowić. Narybek lęgnie się po 36 godzinach, w 6-7 dniu zaczyna normalnie pływać i wtedy rozpoczynamy karmienie drobnym żywym pokarmem (pył). Tarło od wiosny do jesieni w trzytygodniowych odstępach. Samica stara niewytarta ulega „zatwierdzeniu” i nie nadaje się do tarła. Do kotnika najpierw wpuszczamy samca, potem samicę. Jeśli po 48 godzinach samica nie jest w pełni wytarta należy wpuścić drugiego samca.