Autor podał polską nazwę tej ryby jako Motylek Ramireza”, informując nas, że w 1977 roku w rodzinie pielęgnic utworzono rodzaj motylki, do którego ta pielęgniczka należy. Redakcja, ze względu na popularność nazwy pielęgniczka Ramireza”, umieściła w tytule, właśnie tę nazwę z odnośnym wyjaśnieniem.
Apistograma ramires Myers i Harry 1948 Microgeophagus ramirezi Frey 1957 Pseudoapistorgama ramirezi Axelrod 1971 Pseodogeophagus ramirezi Hoedeman 1969
Objaśnienie nazwy
Nazwę gatunkową Papiliochromis ramirezi utworzono od: – papilio motyl z łacińskiego – chroma barwa z greckiego – ramirezi – nadano dla uczczenia odkrywcy tej pielęgniczki M. P. Ramireza.
Biotop
Bardzo czyste, klarowne potoki wolnopłynące o dnie mulistym lub piaszczystym i częściowo dużej wegetacji. Twardość wody zbliżona do zera. Odczyn pH około 5,5. Temperatura wody około 30oC czyli około 303K
Występowanie
Żyje w wodach płynących przez sawanny położone na północny zachód od Rio Orinoco w Wenezueli i Kolumbii, oraz w dorzeczu Rio Vichade w Kolumbii.
Opis ryby
Objaśnienie terminów użytych w opisie D – łac. Dorsale – płetwa grzbietowa A – łac Anale – płetwa odbytowa P – łac Pectoriale – płetwa piersiowa Li – łac. Linea lateralis linia „naboczna” ryby Rzymskie cyfry – promienie twarde w płetwach Arabskie cyfry – promienie miękkie w płetwach
D XIV/9, AIII/8, P11 12, Li – nie występuje. Ilość łusek wzdłuż środkowego rzędu zamyka się liczbą 26 29. Całkowita długość samca do 70 mm. Długość samicy do 50 mm. Pierwsze dwa trzy promienie twarde w płetwie grzbietowej są silnie wydłużone, u samca bardziej Naturalne ubarwienie pielęgniczki jest cudowne. Przez ciemnoczerwone oko przechodzi czarny pas tworzący kąt rozwarty. Partia skrzelowa jest błyszcząco turkusowa. Płetwa grzbietowa jest czerwono obrzeżona. Na całym ciele występują liczne niebieskie plamki. W górnej części na boku ciała występuje czarna nieregularna plama. Dolna partia tułowia tuz za głową jest ciemno żółta, tył natomiast jest niebieskawy. Na głowie występują nieregularne niebieskie pasy. Pierwsze promienie płetw brzusznych mają czarne ubarwienie, pozostała część płetw jest czerwona z niebieskimi plamkami. Twarde promienie płetwy grzbietowej są zwykle czarne. Dotyczy to szczególnie pierwszych dłuższych promieni. Zdarzają się także w kolorze ciemno szaro zielonym.
Hodowla
Pielęgniczka Ramireza zwana także czasem motylkiem Ramireza nadaje się do hodowania w akwariach towarzyskich wraz z rybami o podobnych wymaganiach temperaturowych, podobnej twardości wody i tym samym odczynie pH wody. Pielęgniczka w zasadzie przyjmuje tylko pokarm żywy. Najbardziej jej smakują wszystkie rodzaje larw komarów, grubą” dafnię a także od czasu do czasu doniczkowce. Cyklop jest zjadany niezbyt chętnie, natomiast tubifeks jest niepożądanym pokarmem Narybek karmimy wymoczkami, naupliusami, a później drobno przesianym planktonem, stopniowo zwiększając jego wielkość. Szybko rosnący i dobrze rozwinięty narybek można karmić już po 3 dniach – mikro”. Wylęgły narybek od pierwszego dnia można karmić świeżo wylęgłymi larwami solowca artemii. Aby pielęgniczki czuły się dobrze należy stworzyć sztuczny nurt wody. Można to uczynić przez umieszczenie w jednym końcu akwarium wysokowydajnego filtra wewnętrznego i odprowadzenie wypływającej wody w drugi koniec akwarium przy użyciu na przykład dłuższej rurki szklanej (patrz rysunek poniżej).
Schemat akwarium dla Pielegniczek Ramireza (rys. autor)
Rurka taka musi być zaopatrzona przy wlocie w otwarty zbiorniczek, lub musi mieć średnicę większa od rurki filtra, po to by wypływające z filtra ,wraz z wodą, powietrze mogło się ulatniać. Prąd wody, byle nie za duży, jest bardzo ważny podczas rozmnażania. Pomaga w utrzymywaniu ikry w należytej czystości i zwiększa jej natlenienie. Pielęgniczka jest bardzo wrażliwa na wszelkie zanieczyszczenia, a szczególnie chemiczne. Z tego powodu oprócz stałego filtrowania wody należy co tydzień podmieniać 1/3 część wody, lub mniej ale częściej, uzupełniając woda odstałą przez trzy dni. Osadu wytworzonego na dnie naczynia podczas odstawiania wody nie należy wlewać do zbiornika. Ryby te hodowane w dobrej” wodzie bez tzw. uzdatniaczy, mogą żyć przez wiele lat, natomiast trzymane w wodzie zanieczyszczonej giną już po 8 miesiącach. Po pierwszym tarle zwykle osiągają wielkość co najwyżej do 30 mm. Napowietrzanie wody przy użyciu rozpylacza ( kamienia) należy stosować wyłącznie w zbiornikach chwilowo przeznaczonych dla pielęgniczek. Stałe napowietrzanie wody przy użyciu rozpylaczy na dłuższą metę nie jest tolerowane przez te ryby. Podczas napowietrzania woda kotłuje się, podnosząc z dna wszystkie brudy, które dostają się do skrzeli ryby. W czasie filtrowania wyżej opisanym sposobem wytwarza się ciąg podobny do nurtu potoku, brudy natomiast dostają się albo do gąbki filtra, albo gdy są zbyt ciężkie osiadają tak jak się to zdarza w płynących wodach. Skutki napowietrzania najbardziej zauważa się w czasie tarła. W akwarium napowietrzanym ikra dość szybko pleśnieje. W akwarium z wodą filtrowaną i wytworzonym łagodnym ciągiem, ikra rozwija się normalnie. Zbiornik dla pielęgniczek urządzamy w taki sposób by była w nim wolna przestrzeń zacieniona od góry dużymi liśćmi roślin. W takich zacienionych miejscach układamy płaskie kamienie o średnicy nie mniejszej niż 80 mm. Pożądany kolor kamieni to brunatno czerwony, gdyż jest on lubiany przez te ryby. Czasami zdarza się, że pielęgniczki złożą ikrę na piasku (drobnym żwirku). Żwir w akwarium dla pielęgniczek powinien mieć gradację w granicach 2 4mm. Jeśli nie posiadamy odpowiednich płaskich kamieni, można użyć ceramicznej, glinianej doniczki. Kładziemy ją na boku, ewentualnie można ja przepołowić. Należy obserwować, czy w doniczce nie będzie się zbierał muł.
Pielegniczka Ramireza – para (fot. A. Romać)
Temperatura wody dla tych ryb powinna wynosić co najmniej 26oC (ok. 229 K.) Przejściowo i na krótko może ona spaść do 24oC. Optymalna temperatura to 29 30oC (od 301 do 306 K.) Woda o tak wysokiej temperaturze jest dość uboga w tlen. Ruch wody spowodowany przy użyciu filtra, z którego wypływ wody został skierowany w drugi koniec akwarium ułatwia dostatecznie prawidłowe natlenienie wody. Pamiętajmy o tym byzbiornik nie był przerybiony. Im mniej ryb tym lepiej. W temperaturze 25oC wykluwanie się ikry następuje dopiero po 72 godz. Wyklute larwy są słabowite i maja procentowo małą przeżywalność. W temperaturze 30oC młode wykluwają się już po 48 godzinach. Dobrze rozwijająca się ikra ma kształt owalny. Ikra obumarła wygląda jak ziarenka grysiku. Ta ikra jest systematycznie wydłubywana przez rodziców. Ważne też jest by kamień znajdował się na linii filtr wylot wody. W czasie tarła nie należy ryb karmić dafnią (rozwielitkami). Podczas moich obserwacji, potwierdzonej przez kol. Aleksa Moja z Chorzowa, pielęgniczki biorą w opiekę, w okresie wychowu, dafnię, traktując ją jak swe młode. Ma to wpływ na mniejszy wzrost narybku. Z dobrze wyrośniętej pary można uzyskać z jednego tarła do 500 sztuk narybku. Zdarzają się wyjątkowe tarła dochodzące nawet do 800 szt. Jeśli w akwarium znajdowało się więcej kamieni, to kamień wybrany przez parkę należy na stałe pozostawić w zbiorniku. W akwarium towarzyskim zwykle nie udaje się odchować potomstwa pielęgniczek, gdyż ikra stanowi smakołyk dla innych ryb. jeśli dojdzie jednak do wyklucia się narybku, do dorosła para nie jest w stanie go upilnować. Ponadto często dochodzi do nieporozumień” pomiędzy dorosłą samicą i samcem, w rezultacie dorosłe często zjadają swe potomstwo. Często potomstwo bywa zjadane i z innych powodów. W naturze zjadanie potomstwa podyktowane jest najprawdopodobniej tym, by inne ryby nie zasmakowały w narybku pielęgniczki i nie zaczęły uporczywych polowań. Groziło by to całkowita zagładą tych ryb.