Chcę zaproponować Kolegom akwarystom, mającym kłopoty z dotlenianiem swoich akwariów, budowę, uniwersalnej pompy tłokowej, której konstrukcja oraz eksploatacja są proste i niezawodne. Głównymi zaletami mojej pompki są bezszelestna praca, co umożliwia zainstalowanie jej w pomieszczeniach mieszkalnych i pracę przez całą dobę, prosta budowa oraz trzykrotnie większa wydajność od pompki zaproponowanej przez Tadeusza Pugola w numerze 1/37 „Akwarium” z roku 1977.
Wprawdzie większość prac przy budowie proponowanej pompki musimy zlecić tokarzowi i spawaczowi, lecz jej wykonanie daje akwaryście wiele satysfakcji i korzyści.
Oto zasadnicze części urządzenia. Ich opis ograniczę do koniecznego minimum, ponieważ wszystkie potrzebne informacje znajdą Czytelnicy na rysunkach.
Podstawa z listwą regulacji położenia silnika.
Zbiornik wyrównawczy z zaworem i wylotami.
Stojak z kołem pasowym i mimośrodem.
Cylinder z korbowodem i tłokiem.
Silnik z małym kołem pasowym i paskiem klinowym.
Podstawa wykonana ze sklejki, o wymiarach 400 x 220 mm i grubości 8-10 mm. Dla lepszego efektu wizualnego można okleić ją laminatem lub wykonać z płyty laminowanej. Należy w niej wywiercić otwory dla przytwierdzenia poszczególnych elementów pompy oraz przymocować listwę mocującą, wykonaną według rysunku 1. Listwa ta to blacha aluminiowa, o wymiarach 200 x 50 mm i grubości 2 mm, z nawierconymi otworami w okładzie przedstawionym na rysunku. Dla wytłumienia drgań podstawę ustawiamy na czterech gumowych korkach
Rys. 1. Listwa mocująca
Rys. 2. Zbiornik wyrównawczy powietrza
Zbiornik wyrównawczy powietrza wykonujemy z rury blaszanej, o średnicy 80 mm i długości 200 mm (grubość blachy 2 mm). Do zbiornika należy przyspawać dwie śruby M5 do przymocowania (rys. 2a) i wywiercić otwory, jeden wlotowy, do którego przyspawamy obudowę zaworu (rys. 2b, 2c) oraz drugi lub więcej dla przyspawania względnie przylutowania rurki (rurek) wylotowej. Użyć tu można zaworu z pompy benzynowej samochodu Żuk lub Star. Stojak składa się z obudowy łożysk typu 6000, trzonu i podstawy z płyty stalowej, grubości 8 mm (rys. 3a); mimośrodu wraz z wytoczoną osią (rys. 3b); dużego koła pasowego (rys. 3c) oraz dwóch osi do zamocowania cylindra w części dolnej (rys. 3d) i połączenia korbowodu cylindra z mimośrodem (rys. 3e).
Rys. 3. Stojak z kołem pasowym i mimośrodem
Cylinder z korbowodem (rys. 4a) i tłokiem (rys. 4b) jest sercem całej pompki i jemu właśnie należy poświęcić najwięcej uwagi. Zaworem cylindra jest tłok z nałożoną skórzaną manżetą. Cylinder (rys. 4c) wraz z nakrętką (rys. 4d) należy wytoczyć ze stali. W nakrętce – zaznaczona na rysunku – powinna być osadzona tulejka z ebonitu, której zadaniem jest wyciszanie pracy korbowodu. Dla zamocowania korbowodu oraz cylindra należy wykonać obudowy na łożyska R4, na których będzie pracować cylinder z korbowodem. W dolnej części cylindra wykonujemy nagwintowany otwór wylotowy, w który wkręcamy nagwintowaną końcówkę metalową (rys. 4e). Do napędu urządzenia najlepiej zastosować silniczek magnetofonowy lub podobny. Do osi silnika mocujemy ( przylutowujemy) małe koło pasowe (rys. 5). Transmisję stanowić może pasek gumowy.
Rys. 4. Cylinder z korbowodem i tłokiem
Rys. 5. Małe koło pasowe
Wszystkie potrzebne elementy pompki dla uzyskania lepszego efektu należy pomalować. Do tego celu użyłem farby młoteczkowej nitro, natomiast oś korbowodu i korbowód dałem pochromować. Wszystkie elementy składowe pompki po zmontowaniu należy przytwierdzić do podstawy. Dla lepszego rozeznania w wyglądzie pompki odsyłam Czytelników do załączonych zdjęć, życząc powodzenia w wykonaniu tego tak akwaryście potrzebnego urządzenia.