TRICHOCORONIS RIVULARIS Gray
Nowy gatunek roślin w naszych akwariach
Trichocoronis rivularis syn. Schimersia King et Robinson należy do rodziny Asteracae (Compositae) – astrowe (złożone).
Roślinę tę zebrał w Meksyku Erich Hnilicka w tych samych biotopach, w których odłowił przedstawicieli dwóch nowych gatunków ryb z rodzaju Xiphophorus, a mianowicie: Xiphophorus kosszanderi Meyer et Wischnat, 1981 i X. roseni Meyer et Wischnat, 1981.
Na Trichocoronis rivularis natrafił on około dwa kilometry na południowy-wschód od miasta Palenque, w rzece o tej samej nazwie należącej do dorzecza Rio Usumancita. W miejscu występowania roślin należących do tego gatunku rzeka ma szerokość 5-12 m, a jej głębokość w listopadzie wynosiła 20-110 cm. W podłożu są liczne kamienie, żwir i piasek. Prąd wody jest silny i szybki. Zmierzono wybrane cechy składu wody, które wynoszą: pH 8,1, twardość węglanowa 12°n, twardość całkowita 20°n, zawartość związków azotowych 0 mg/l, temperatura wody 27°C.
W potoku Chapultepec, gdzie również zebrano Trichocoronis rivularis, dokonano także pomiarów składu wody (w latach 1980 i 1981) i uzyskano następujące wyniki: pH 8,1, twardość węglanowa 18°n, twardość całkowita 19°n, związki azotowe 0,01 mg/l, temperatura wody 29°C. Woda w tym potoku płvnie wolno, jego szerokość wynosi 3-4 m, a głębokość od 70 do 80 cm.
Rośliny po przywiezieniu z Meksyku (odkryto je dla akwarystyki w 1980 r.) przekazano do ogrodu botanicznego w Halle nad Saalą, gdzie ich przynależność systematyczną opracował dr H. Mühlberg. Trafiły one również do hodowli H. Bartna w Dessau, gdzie szybko zostały rozmnożone i skąd prawdopodobnie w 1982 roku trafiły do Polski. H. Barth uzyskał okazy emersyjne (nadwodne) o ciekawych liściach, zupełnie innych niż znane akwarystom w Polsce u okazów podwodnych (submersyjnych).
Formy nadwodne mają wyraźnie skrócone międzywęźla, a intensywnie zielone liście są prawie skórzaste. Liście podwodne mają kształt jajowaty z dwoma ząbkami w pobliżu szczytu. Młode pędy z liśćmi są często nie do odróżnienia od Hygrophila polysperma. Ząbki na brzegu blaszki liściowej pojawiają się później, u liści dobrze wyrośniętych. Roślina wymaga dużej ilości światła i stosunkowo wysokiej temperatury wody. Kwiaty są małe i nieefektowne, o długości 3 mm.
Dotychczas stwierdzono występowanie tego gatunku w Rio Palenque w stanie Chiapas w Meksyku oraz w potoku Chapultepec w stanie Nuevu Leon, także w Meksyku. Pokrewnym gatunkiem jest Trichocoronis wriahtii.
Powyższe uwagi opracowano na podstawie artykułu: „Trichocoronis rivularis Gray. Een nieuwe aquariumplanf” autorstwa L. Wischnath’a w czasopiśmie „Het Aquarium”, nr 3/1983. Autor podaje także dwie pozycje literatury, które przytaczam dla zainteresowanych: V. H. Heywood, J.B. Har-borne, B.L. Turner – The Biology and Chemisfry of fhe Compositae, London, New York, San Francisco, 1977; P:S. Corell, M.C. Jonson – Manuał of the Vascular Plants of Texas, Renner Texas, 1970.